هوش مصنوعی: من همواره به آن روح و دنیای عشق می‌ورزم و همه می‌دانند که نمی‌توانم از جان خود جدا شوم. همه این موضوع را می‌دانند.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم جانم را از آن ناز و جاذبه‌های تو جدا کنم؛ زیرا همه می‌دانند که من به خاطر تیر و کمان تو جانم را فدای عشق کرده‌ام.

هوش مصنوعی: موهای سیاه و چشمان خطرناک تو را دیدم و از دیدن آن، حالتی آشفته و بیمار گونه پیدا کرده‌ام. همه از حال من باخبرند.

هوش مصنوعی: به خاطر نعمت عشق، جمال آن درخت بلند و زیبا در مرکز جمع رندان دنیا را همه می‌شناسند.

هوش مصنوعی: من به خاطر عشق، در غم و درد اسیر شده‌ام و همه می‌دانند که از این دنیا و جایگاه مادی آزاد شده‌ام.