هوش مصنوعی: هر کسی که دل و جانش را به عشق او سپرده، از بند غم‌های دنیا رها شده است.

هوش مصنوعی: عشق‌بازان تا چه زمانی باید تحمل ظلم و ستم را بکنند و درد و رنج را در جان خود احساس کنند؟

هوش مصنوعی: زمان وصال و جدایی به پایان رسید و من از این غم رهایی یافتم و شاداب و خوشحال شدم.

هوش مصنوعی: چه فایده‌ای دارد که زاهدان از عشق تو دوری کنند و از محبتت دل بکنند؟

هوش مصنوعی: هرگز نتوانستیم از چنگ زلف معشوق خودمان رهایی یابیم.

هوش مصنوعی: دل مانند شراب می‌شود، زمانی که از قطره‌های آن نوشیده شود و به اوج لذت و سرخوشی می‌رسد.

هوش مصنوعی: معشوقه به قدری زیبا و محبوب است که اسیر زهد و بلندپروازی شده، دیگر از گذشته‌های خود و یادهایش خبری ندارد.