هوش مصنوعی: ای دوست، پرده از زلف‌های خود بردار و به ما نمایشی از زیبایی‌ات بده.

هوش مصنوعی: چه خوب است که زیبایی و ذات مطلق که در صفات و نام‌ها پنهان شده، شناخته شود.

هوش مصنوعی: اگر چهره‌ات نقابش را بردارد، هر ذره از آن نشان‌دهنده‌ی زیبایی و عظمت تو خواهد بود.

هوش مصنوعی: در پوشش ظاهری، حقیقت و زیبایی دوست همواره نمایان است.

هوش مصنوعی: در نور زیبایی او، جان و دل عاشقان حیرت‌زده و شیدا شده‌اند.

هوش مصنوعی: باد صبحگاهی گیسوانت را گشود و جان‌ها را از دام بلا آزاد کرد.

هوش مصنوعی: هر لحظه، آن یار با نمایشی متفاوت در برابر همه جهان حاضر می‌شود.

هوش مصنوعی: آشکار است که زیبایی چهره محبوب ما، همچون تابش نور خورشید بر چهره ماه، درخشان و دلنواز است.

هوش مصنوعی: هر لحظه، تصویر جدیدی از آن معشوق در دل و چشمانم آشکار می‌شود.

هوش مصنوعی: گاهی انسان به مقام و ویژگی‌های خضر و مسیح دست می‌یابد و گاهی نیز به صفات آدم، نوح و حوا تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: آزاد شده از بند و محدودیت اسیری که زیبایی دوست را در هر مکان می‌بیند.