هوش مصنوعی: یک مرد بزرگ و معروف از بغداد به نام جنید که همدم و دوست خداوند است.

هوش مصنوعی: کسی که در فضیلت و کمال معنوی بی‌نظیر است، اگر به عمق وجود او پی ببری.

هوش مصنوعی: سی سال است که سخن گویی از زبان من آغاز شده و خدا همواره با من است.

هوش مصنوعی: وجود من وجودی ندارد و خودم را در اینجا پیدا نمی‌کنم؛ از جنید، نشانی نمی‌یابم.

هوش مصنوعی: مردم از این مفهوم آگاه نیستند، آه، چه افسوس که تنها نگران و مسلط بر این موضوع اندیشیده‌اند.

هوش مصنوعی: شوق و غیرت عشق، همه دیده‌ها را به سوی محبوب متوجه کرده و دل‌ها را مشتاق و پرشور ساخته است.

هوش مصنوعی: تمامی عالم در دریاى محبت و وصال او غرق شده‌اند، اما به خاطر جدایی‌اش در درد و غم دست و پا می‌زنند.

هوش مصنوعی: دوست در آغوشم است و می‌گوید: "یار کجاست؟" چشم‌هایت را بگشا و بعد از آن دیدار، بگرد.

هوش مصنوعی: به یادم آمد داستانی که مربوط به ماهی و آب است؛ این داستان، بیانگر وضعیت توست، درست و به‌جا.

هوش مصنوعی: انسان در دریا غرق شده و هر روز و شب در تلاش است تا به آب برسد، اما از دوری و جدایی خبر ندارد، چه شگفت‌انگیز.

هوش مصنوعی: ای ناتمام، تو در جهل خود غرق شده‌ای و همواره در آب به دنبال حقیقت می‌گردی.

هوش مصنوعی: چرا از غم ناامید می‌شوی و به جای اینکه به شادی فکر کنی، جدایی را به وصل ترجیح می‌دهی؟

هوش مصنوعی: نگران نباش، حس غیرت و غیرت تو را از خواب بیدار کرده، اگر بیدار شوی و از درد و رنج رها شوی.

هوش مصنوعی: اگر به درستی ببینی، این مکان پر از دانش و حکمت است و محل تجمع افرادی است که جسور و بی‌پروا هستند.

هوش مصنوعی: دانش را فقط از ورق‌های کتاب نخواه، اگر به دنبال حقیقتی درست هستی، باید از دل خود آگاهی را جستجو کنی.