هوش مصنوعی: زمانی که عشق مرا به درد و رنج انداخت، عقل و فکر سرپرست آن، مرا به چنگال خود کشید.

هوش مصنوعی: آتش عشق او چنان قوی و شعله‌ور شده است که با نفس او، جهان و وجود را می‌سوزاند.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق او در آتش احساسات خود می‌سوزم، مانند لاله‌ای که در آتش می‌درخشد.

هوش مصنوعی: عشق او را رها کرد و جان و دل ما را تحت تأثیر قرار داد. دل ما از جنس خاک و طبیعت، از این تجربه آشفته شد.

هوش مصنوعی: عشق او وقتی در قلبم جا پیدا کرد، تمام روح و وجود ما را از این دنیاها جدا کرد.

هوش مصنوعی: هنگامی که دل و جانم از عشق او طعم خوشی را چشید، غم و اندیشه‌های دو جهان را کنار گذاشت.

هوش مصنوعی: جز تصور او هیچ چیزی نبود که با من باشد و جز غم او هیچ همراهی نداشتم.

هوش مصنوعی: گاهی از سر شوق و شادی حالت مستی داشتم، گاهی نگران و افسرده بودم، و گاهی نیز بوی زلف مشکین او مرا بی‌تاب و بی‌قرار می‌کرد.

هوش مصنوعی: متوجه نشدم که چطور می‌توانم از این درد رهایی پیدا کنم. در طول روز و شب فقط با تحمل و تحمل کردن، به زندگی ادامه می‌دادم.

هوش مصنوعی: مدت‌ها لب‌های من خشک بود و احساس می‌کردم که منبع قدرت و حیات من از خون دل‌ام سرچشمه می‌گیرد.

هوش مصنوعی: هرگاه که دردی را با کسی در میان می‌گذاشتم، هیچ‌کس نشانه‌ای از درمان آن درد به من نشان نمی‌داد.

هوش مصنوعی: ناگهان مردی از بندگان خاص خدا به نزد من آمد، مردی که با صداقت و خلوص نیت رفتار می‌کرد.

هوش مصنوعی: چهره‌ام را زرد دیده و حالتی نزار دارم، جانم از درد دوری معشوق به لب رسیده است.

هوش مصنوعی: کسی از تو می‌پرسد که برای درد عشق چه می‌توان کرد، حال و احوال خود را برایش تعریف کن.

هوش مصنوعی: گفتم که به خاطر عشق او دیوانه شده‌ام و از ناراحتی‌های دنیا و آدم‌های نادرست بی‌خبرم.

هوش مصنوعی: من به دنبال وصال محبوبم هستم و نیازی به بحث و جدل دربارهٔ دلایل و علم و گفته‌ها ندارم.

هوش مصنوعی: با وجود تلاش بسیار من در زمینه علوم، هیچ بخشی از علم برایم روشن نشد.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم چه راه حلی برای این مشکل وجود دارد؛ وقتی که نمی‌توانیم بدون دیدن او زندگی کنیم.

هوش مصنوعی: هر کسی که خواهان وصال حق باشد، در دل او آتش عشق به شدت شعله‌ور است.

هوش مصنوعی: برای اینکه در مسیر عشق به یک هدف مشخص برسیم، باید به دنبال یک راهنمای کامل و با تجربه باشیم که معرفت و آگاهی لازم را در این زمینه داشته باشد.

هوش مصنوعی: او را برای رهنمودی در مسیر عشق هدایت می‌کند تا در کنار دوستش خوشبخت و شاداب شود.

هوش مصنوعی: هر کس که در مسیر زندگی خود راهنمایی و تجربه‌ای ندارد، چگونه می‌تواند از لذت‌های حقیقی زندگی بهره‌مند شود؟

هوش مصنوعی: به او گفتم، کسی را پیدا کن که بتواند در مسیر درست از خوب و بد راهنمایی کند و از حق با خبر باشد.

هوش مصنوعی: کیست که مرا به نشانه او آگاه کند تا جانم را در راه او فدای کنم؟

هوش مصنوعی: رهبر گفت که کسی که راه را رهبری می‌کند، همان کسی است که بر اوتاد (پایه‌ها) پیشواست.

هوش مصنوعی: او بالاترین مقام را دارد و بزرگ‌ترین مددکار است، همچنین وارث علم و کمال آخرین پیامبر است.

هوش مصنوعی: در جهان، او مانند خورشید است که نور می‌افشاند و به همین دلیل نامش نوربخش شده است.

هوش مصنوعی: وقتی نام او را شنیدم، آنقدر تحت تاثیر قرار گرفتم که لحظه‌ای خودم را فراموش کردم، اما پس از مدتی دوباره به خودم آمدم.

هوش مصنوعی: از او پرسیدم که جایش کجاست، با چه نشانی می‌توانم خانه‌ی آن نیکو نام را پیدا کنم.

هوش مصنوعی: تنها زمانی می‌توانم به راهنمایی تو پردازم و از زیبایی جان‌پرور او آگاه شوم.

هوش مصنوعی: اگر در کوره فقر و تنگدستی زندگی می‌کنی و به دنبال خدا هستی، به آنجا برو و او را پیدا کن.

هوش مصنوعی: این شخص از قاین زاده شده و حالا در کوه‌های گیلان زندگی می‌کند و در آن‌جا جایگاهش را یافته است.

هوش مصنوعی: او در حال حاضر پیشوای دین و راهنمای مؤمنان است و مورد اعتماد و یقین مردم قرار دارد.

هوش مصنوعی: خادمان او هر کدام به وضوح در دنیا شناخته شده‌اند.

هوش مصنوعی: او شخصی است ممتاز که در تمام جنبه‌های کمال و دانش، بی‌نظیر و برجسته است و به خوبی می‌تواند حالات و اوضاع را درک کند.

هوش مصنوعی: آسمان فقر مانند خورشید آن است و عقل و فهم این عالم در حقیقت مثل مغز است، در حالی که خود عالم فقط مانند پوستی است که مغز را احاطه کرده.

هوش مصنوعی: وقتی این حرف را از آن مرد شنیدم، در دلم مانند تابش خورشید، عشق و محبت بسیار پدید آمد.

هوش مصنوعی: دل من پر از عشق او شده و در این دریا، مانند موج‌ها، احساسات قوی به وجود آمده است. عشق او مانند گلی زیبا از عمق احساسات من سر برآورده است.

هوش مصنوعی: عقل و صبر و طاقت من به یک‌باره ذوب شد و عشق نشسته، سبب شد که خرد و فهمم به بی‌راهه بروند.

هوش مصنوعی: به خاطر علاقه‌ام، کنترل زندگی‌ام از دستم خارج شده و جانم در اضطراب و بیقراری به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: در سالی که از آن صحبت می‌شود، تاریخ آن به طور دقیق هشتصد و چهل و نه بود، نه بیشتر و نه کمتر.

هوش مصنوعی: در روز یکشنبه، از برکات و رحمت‌های الهی در ماه رجب بهره‌مند شدم.

هوش مصنوعی: صبح زود، به دور از خود و نزدیکانم، به طرف کعبه‌ای که نماد صداقت و پاکی است، حرکت کردم.

هوش مصنوعی: من از شهر لاهجان به تنهایی و پیاده خارج شدم، به خاطر آن هدفی که داشتم.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم دوستمندان نادان مانع من شوند و باعث خراب شدن کارهای من گردند.

هوش مصنوعی: مدتی تنها در راه بودم، اما بعد از آن دو نفر نیکوکار را دیدم.

هوش مصنوعی: هر دو دوست با هم مهربان و همدل هستند و هر کدام از آنها به رازهای عمیق و معنایی آگاهند.

هوش مصنوعی: هر دو به دنبال به دست آوردن خواسته‌ام هستند، در تلاش برای جلب توجه دو دوست وفادار.

هوش مصنوعی: آن‌ها در راهی که پیش رو داشتند، هر دو دوست و رفیق شدند و به همراه هم صحبت کردند و دوستانه با هم گفت‌وگو کردند.

هوش مصنوعی: شخصی با شادی و سرمستی در حال حرکت است و همه با هم از زیبایی و لذت عشق لذت می‌برند.

هوش مصنوعی: هر یک از خبرهای خوشی که درباره ملاقات محبوب شنیده می‌شود، مانند آتش شوق در دل است و انسان از حسادت دیگران آزاد و رها است.

هوش مصنوعی: همیشه در حال شادی و سرگرمی هستم و از غم و درد و زحمت دور هستم.

هوش مصنوعی: ما از شدت شوق و عشق به آن دیدار، نه به عقل و خِرَد توجه کردیم و نه به محدودیت‌های وجودی خود.

هوش مصنوعی: زمانی که ایام ملاقات نزدیک شد، آرزوی وصالم باعث شد تحملم از بین برود.

هوش مصنوعی: پس از گذشت چند روز، با اشتیاق فراوان به درگاه امام رسیدیم.

هوش مصنوعی: آستانه کعبه پر از عزت و شرف شده و ما از هر سو به آن سجده می‌کنیم.

هوش مصنوعی: در آن زمان که در برابر زیبایی و شکوه معشوق قرار داشتیم، با دل‌تنگی و اشتیاق به دعا و نگریستن به او مشغول بودیم.

هوش مصنوعی: روز دیگری، امام اولیای الهی آمد و در مکان باصفایی نشسته بود.

هوش مصنوعی: در روز موعود و دیدار، خادمی آمد و گفت: ای کسانی که بیدارید، توجه کنید!

هوش مصنوعی: زمان ملاقات و لحظه‌ی پیوستن فرارسیده است، خوش خبری برای تشنگانی که منتظرند، آب زلال و خنکی به آنها رسیده است.

هوش مصنوعی: خورشید، نوری که از خود دارد را به دل‌های عاشق می‌بخشد و زندگی و روح آنان را روشن می‌کند.

هوش مصنوعی: خدارا شکر که در نهایت به دیدار دوستی رسیدم که برای از دست دادنش دلم در حال تپش و بی‌قراری بود.

هوش مصنوعی: خدمتگزار در جلو و ما در پشت او حرکت کردیم تا به جایی رسیدیم که آن پادشاه جان حضور داشت.

هوش مصنوعی: زمانی که چهره آن فرد خاص را دیدم، حس کردم از روح و از زندگی خود بی‌خبر شدم.

هوش مصنوعی: من به زمین افتادم و همچون خاکی در راه، به خاطر زیبایی و درخشش چهره‌ی شاه، بی‌خبر و مبهوت مانده‌ام.

هوش مصنوعی: وقتی که پرتو چهره‌اش را دیدم، نوری در دل من درخشید که پر از شور و نشاط بود.

هوش مصنوعی: وقتی که از حالت بی‌خودی بیرون آمدم و به خودم آمدم، رازی عمیق و جاودانه در قلبم زنده شد.

هوش مصنوعی: خواستم از جایم بلند شوم و بر پایش بیفتم، جان و سرم را فدای او کنم و برایش سپاسگزاری کنم.

هوش مصنوعی: من دیدم که آن پادشاه دین از جایش برخاست و به یکباره، از دو سمت به استقبال میهمانانش رفت.

هوش مصنوعی: او با خوش‌رویی استقبال کرد و مرا نزد خود نشاند، تا از دل غم‌هایم کمی فاصله بگیرم.

هوش مصنوعی: با فقر و تنگدستی، سخنانی چند در دنیای وسیع معانی بیان کرد و به خوبی جذب آن شد.

هوش مصنوعی: روز دیگری حال ما را دوباره پرسید و گفت که باید در راه باشیم و آماده و هوشیار باشیم.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی در راه عشق قدم بگذاری، باید دنیا را رها کنی و به آخرت نیز بیندیشی.

هوش مصنوعی: به او گفتم: ای راهنمای الهی، برای هدایت آمده‌ام، لطفاً راهی به من نشان بده.

هوش مصنوعی: برای آغاز توبه، نخست باید از تمایلات و خواسته‌های نفسانی خود جدا شوی و بر خود مسلط گردی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که نمیری، نمی‌توانی به حقیقت و زندگانی واقعی دست پیدا کنی. مانند آبی که زندگی‌بخش است، باید از آن عبور کنی تا پایدار و جاودانه شوی.

هوش مصنوعی: به او گفتم که بر دستورات تو اعتماد کرده‌ام. تو پزشک ماهری هستی و من در حال رنج و خستگی هستم.

هوش مصنوعی: هرچه که بگویی با دل و جان انجام می‌دهم، اما اگر از دستورات تو سرپیچی کنم، به کفر و بی‌مذهبی متهم می‌شوم.

هوش مصنوعی: توبه از هر چیزی که در راه مانع ایجاد کند و از نزدیکی به جان بازدارد.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به وصال محبوب برسی، باید فرمان کامل را بشنوی و آن را حق بدانید.

هوش مصنوعی: هر آنچه را که مرشد منع کرده، به عنوان حقیقت بپذیر و از آن دوری کن. اگر از قند و لذت‌ها به راحتی نمی‌گذری، بهتر است زهر را نیز تحمل کنی.

هوش مصنوعی: ترک کردن هوس و رنجش نفس باعث طهارت و روشنی دل می‌شود.

هوش مصنوعی: هر جا که هستی، به یاد او خوشحال باش و از ناراحتی‌های دنیا رهایی یاب.

هوش مصنوعی: در این مسیر سفر، آیا می‌دانید که چه چیزی وجود دارد که باعث می‌شود در حقیقت هستی، تو وجود نداشته باشی؟

هوش مصنوعی: خانه دل را که محل حضور یار است، دائماً از آلودگی‌های غیرپاک نگه‌دار.

هوش مصنوعی: همواره به یاد او خوشحال باش و نگذار چیزی جز آنچه در سرنوشتت نوشته شده، بر دلت تأثیر بگذارد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از سرنوشت برای تو پیش می‌آید، آن را با تقدیر الهی بپذیر و خود را برای فدای حق آماده کن.

هوش مصنوعی: همیشه در پی ارتباط با محبوب خود باش و خواب شب را ترک کن و بیدار باش.

هوش مصنوعی: تا چه زمانی در خواب و غفلت باقی خواهی ماند؟ بیدار شو و در مواجهه با سختی‌ها و دردها آگاهانه عمل کن.

هوش مصنوعی: غرور، خودبینی، تکبر و مسایل مربوط به حیثیت و نام را کنار بگذار و در مسیر عشق، خود را کاملاً تسلیم کن.

هوش مصنوعی: فقط به عشق و یاد محبوب فکر کن و در دل خود هیچ چیز دیگری را جای نده. بار سنگین عشق او را نیز بر روح خود نگذار.

هوش مصنوعی: خود را به دست دیگران نده و همیشه مواظب باشید که قدمی به عقب نگذارید.

هوش مصنوعی: اگر زهر از دست افراد کامل و دانشمند به ما برسد، می‌توان آن را مانند داروی شفابخش یا مواد مسکّن با ارزش دانست.

هوش مصنوعی: فقر و ناتوانی را به عنوان هویت خود بپذیر، اما هرگز خود را ناتوان و بی‌چاره ندان.

هوش مصنوعی: خود را از نزد کسانی که دارای دل و معرفت هستند دور نکن و به جستجوی واقعیات بپرداز. زندگی را به سادگی نگذار و به دنبال ارزش‌های واقعی باش.

هوش مصنوعی: به تمایلات و خواسته‌های نفسانی خود توجه نکن و به توصیه‌های خوب دیگران به دقت گوش بده.

هوش مصنوعی: هیچ چیز را که خود نمی‌پسندی برای دیگران نیز نپسند و به این نکته توجه کن.

هوش مصنوعی: در راه عشق او، یکدل و یکرنگ باش و مانند آب جاری، آزاد و روان باش.

هوش مصنوعی: برای دستیابی به خبردار شدن از رابطه با حق، از تمام خوشی‌های دنیوی بگذر.

هوش مصنوعی: جز خدا را هیچ چیز از او مخواه. وقتی که خود بحر اویی، چرا به دنبال جوی می‌گردی؟

هوش مصنوعی: او این وصیت را با شرایط خاص به آرامی بیان کرد و به دلخواه خود یادآوری کرد.

هوش مصنوعی: این جمله توصیه‌ای است در مورد اهمیت ذکر و یاد خدا در مسیر معنوی. بیان می‌کند که این ذکر خاموش و درونی را دائم با نیاز و درخواست از خداوند همراه کن و در سیر و سلوک روحانی ثابت‌قدم باش.

هوش مصنوعی: زمانی که شب از خواب بیدار می‌شوی، به عبادت و راز و نیاز مشغول شو و پس از آن در دل خود به یاد خداوند بپرداز، به‌گونه‌ای که شمارش‌ناپذیر باشد.

هوش مصنوعی: اگر تو دل‌باخته‌ای و در جستجوی معشوق، لحظه‌ای هم از یاد کردن او غافل نشو.

هوش مصنوعی: دل وقتی که به یاد خدا می‌افتد، مانند یک آینه صاف و روشن می‌شود.

هوش مصنوعی: هرچه در دل خود پنهان داری، بدان که رحمت خداوند تو را به چشمت خواهد آورد.

هوش مصنوعی: در سال‌های گذشته، من به درگاه او آمده بودم و به خاطر عشق و علاقه‌ام به او، خود را ناچیز و حقیر می‌دانستم.

هوش مصنوعی: من هیزم‌های آشپزخانه را بر دوش می‌کشیدم و به خدمت‌گذاری در خانه مشغول بودم.

هوش مصنوعی: گاهی در آشپزخانه‌ات خدمت می‌کردم و گاهی به عنوان بارکش در کنار شترها بودم.

هوش مصنوعی: گاهی کارگر بودم و گاهی چوپان، و در بعضی مواقع هم در نقش خدمتکار ظاهر می‌شدم.

هوش مصنوعی: در طول روز تا شب، بی‌پوشش و گرسنه، در تلاش بودم تا تنها برای او خدمت کنم.

هوش مصنوعی: در شب، نه فرشی زیر پا داشتم و نه بالش برای سرم، نه چیزی که نفس را آرام کند و نه خواب و نه غذای روح.

هوش مصنوعی: اکثر شب‌ها به خاطر عشق یار، گاهی با لبخند و گاهی با گریه و افسوس می‌گذرانم.

هوش مصنوعی: در جستجوی عشق و در مسیر طلب، جانم تمام روز و شب در تلاش و سختی بود.

هوش مصنوعی: من شب‌ها بسیاری از اوقات را در حال نماز، گریه، ذکر و نیاز گذرانده‌ام و با قلبی سوزان و آهنگی دل‌نشین این کارها را انجام داده‌ام.

هوش مصنوعی: من در گوشه‌ای دور از مردم نشسته‌ام و به انتظار وصالی از خداوند، که رب العالمین است، نشسته‌ام.

هوش مصنوعی: در این مسیر طولانی از تمرینات و تلاش‌های معنوی، سال‌ها از عمر ما گذشت، اما به نتیجه‌ای ملموس نرسیدیم.

هوش مصنوعی: گاهی در سایه لطف او آرام و شاداب هستم، و گاهی به خاطر ترس از خشمش، به مانند درخت چنار در حال لرزیدن و ناامیدی به سر می‌برم.

هوش مصنوعی: زمانی که نفس از آلودگی‌ها پاک شد، ستاره خوشبختی ظاهر شد و بدبختی از بین رفت.

هوش مصنوعی: در نهایت، در میانه کشمکش‌ها، جاذبه عشق او مرا کاملاً مجذوب کرد و از خود بی‌خود ساخت.

هوش مصنوعی: جانم به رازهای حق آگاه شد و در دل من نورهای حق درخشید.

هوش مصنوعی: جان من به سوی آسمان پرواز کرد و در این سفر روح خود را با فرشتگان همراه ساخت.

هوش مصنوعی: تاریکی‌های جهان به روشنی تبدیل شد و حقیقتی که در پشت آن بود، به روشنی خداوند آشکار شد.

هوش مصنوعی: همه چیز در دیروز به اندازه‌ای بزرگ و باارزش است که به حساب تمام دنیاها، صدها هزار خورشید و آسمان می‌ارزد.

هوش مصنوعی: هر کدام از آن‌ها درخشندگی خاصی دارد و بر دیگری برتری می‌جوید.

هوش مصنوعی: خداوند به طور ناگهانی خودش را بر من ظاهر کرد و من در حال نابودی از همه صفات و ویژگی‌هایم قرار گرفتم.

هوش مصنوعی: از لحظه‌ای که به دنیای فنا وارد شدم، دیگر به حالت طبیعی خود بازنگشتم. جام دیگری به من دادند و گفتند که بنوش.

هوش مصنوعی: زمانی که به نوشیدن جام بی‌پایان پرداختم، راهی به سوی وصال ابدی پیدا کردم.

هوش مصنوعی: به تازگی متوجه شدم که عشق و شور زندگی در تمام ذرات جهان، از پایین تا بالا، وجود دارد و بر آنها تأثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: انسان‌های زیادی در تلاش هستند تا از حالت نادانی و بی‌خودی خارج شوند و مانند منصور، حقیقت را با صدای بلند اعلام کنند.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای آزاد شد و از قفس خارج گشت، جانش را به پرواز درآورد و به آسمان صعود کرد.

هوش مصنوعی: به طور قطع گوش کن که من سال‌ها در هر آسمانی وجود داشتم و با صاحب قدرت و سلطنت همراه بوده‌ام.

هوش مصنوعی: ما دوستان و دشمنان خدا مانند ساقی‌ای شده‌ایم که از شراب باقی مست و بی‌خود شده‌ایم.

هوش مصنوعی: تمام ذرات جهان را در اثر این شراب دیدم که از یقین واقعی مست و سرگردان هستند.

هوش مصنوعی: هر فردی به نوع خاصی از شیدایی و سرمستی دچار است. یکی در حال تجربه‌ای عمیق از شیدایی است، در حالی که دیگری از آن بی‌خبر است.

هوش مصنوعی: جام ما با یاد خدا پر شده و هر دو عالم در آن یک جرعه جاودان برای نوشیدن وجود دارد.

هوش مصنوعی: هر بار که با نور ملاقاتت روبه‌رو می‌شدم، به حالت مستی و بی‌خود شدن در دریاچه فنا غرق می‌شدم.

هوش مصنوعی: وقتی جان در حال مستی است و به حال هوشیاری برمی‌گردد، از جام نور و روشنایی بهره‌مند می‌شود و دوباره در زیبایی و حیرت غرق می‌گردد.

هوش مصنوعی: روح ما دوباره از آنجا پرواز کرد و از عرش و فرش و هر چیز دیگری عبور نمود.

هوش مصنوعی: آشیانه روح انسان به جایی بالاتر از مکان‌های معمولی تبدیل شده است. آنچه نمی‌توان آن را به زبان آورد، در این فضایی بی‌حد و مرز وجود دارد.

هوش مصنوعی: من در بی‌نهایت، دور از زمان و مکان، به میزان بسیار زیاد، وجود داشتم.

هوش مصنوعی: وجود خداوندی که بدون هیچ شکل و صورت خاصی است، در هر لحظه با تمام ویژگی‌هایش تجلی می‌کند و به نمایش درمی‌آید بدون اینکه محدود به مکان یا زمان خاصی باشد.

هوش مصنوعی: همه ذرات و موجودات در حال از بین رفتن هستند، اما در عین حال، دوباره و به شکل جدیدی در زندگی و هستی ظاهر می‌شوند.

هوش مصنوعی: آنچه بر وجود و دل من روشن شده، کجا است فهم و ایمان که بر این حقیقت گواهی دهد؟

هوش مصنوعی: باری دوباره متوجه شدم که دنیا مانند یک سراب است. من از شدت تشنگی دچار اضطراب بودم.

هوش مصنوعی: من همه چیز را در یک نفس در خودم جمع کردم و دیگر نتوانستم خودم را ببینم.

هوش مصنوعی: وقتی که به طور کامل از خودم رها شدم و از وجود خودم عبور کردم، واقعیات نهایی و جاودان حیات را درک کردم و بقا را تجربه کردم.

هوش مصنوعی: ناگهان همه چیز که به نظر می‌رسید واقعی است، ناچیز و بی‌معنی شد و مشخص گردید که تمام این موجودات در واقع به یک حقیقت واحد مربوط می‌شوند.

هوش مصنوعی: گفتن اینکه وقتی یک قطره در دریا بیفتد، به طور کلی از بین می‌رود و دیگر وجود مستقل خود را ندارد، اما وقتی آن قطره به دریا تبدیل شود، این تبدیل به او بقا می‌دهد و او به جمع بزرگتر و جاودان تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی که از خودم متوجه شدم و خود را رها کردم، روح من با حق پیوند خورد و دیگر از آموزش‌ها و درس‌های دنیوی آزاد شد.

هوش مصنوعی: تا آنجا که دیدم، خود را همچون دریا بی‌پایان یافتم که تمامی ذرات عالم در آن موج می‌زنند.

هوش مصنوعی: با ظهور ما، جهان برقرار شده است و هر دو عالم به عنوان نشانه‌هایی از وجود ما جلوه‌گر شده‌اند.

هوش مصنوعی: وجود ما بخشی از وجود جهان شده است و بدون حضور ما، همه چیز در کائنات و مکان‌ها به حالت بی‌معنایی درمی‌آید.

هوش مصنوعی: آگاهی و دانش ما به گونه‌ای فراگیر شده که همه چیز، چه گذشته و چه آینده، و همچنین هر چیزی که در ارتفاعات یا در عمق زمین باشد را در بر می‌گیرد.

هوش مصنوعی: دوران زمان به دور ما می‌چرخد و بدون هیچ نشانه‌ای، به محدودیت‌هایی دچار شده است.

هوش مصنوعی: این وضعیت را نمی‌توان با کلمات وصف کرد؛ حتی اگر بخواهم هزاران نکته درباره آن بگویم.

هوش مصنوعی: که می‌تواند به حقیقت و حالت روحانی دست یابد، جز افراد کامل و عارفان واقعی؟ کسانی که به کمال رسیده‌اند، می‌توانند حالات معنوی را درک کنند.

هوش مصنوعی: انسان نمی‌تواند حقیقت خود را با بیانی واضح بیان کند. چطور می‌توان از چیزی که خود را نشان نمی‌دهد، نشانه‌ای پیدا کرد؟

هوش مصنوعی: حجم وسیع و عمیق دریا در یک کوزه جا نمی‌شود، پس به همین ترتیب، حالتی کامل و بی‌نیاز از کلمات، برتر از صرف گفتگو و بیان است.

هوش مصنوعی: کسی نمی‌تواند مفهوم و حقیقت یک قدم را درک کند، مگر آن که خود آن قدم را بردارد. در واقع، فقط با تجربه کردن می‌توان به عمق مسائل پی برد و آنها را بیان کرد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در یک لحظه مشاهده می‌شود، قلم قادر نیست در مدت پنجاه سال آن را به خوبی توصیف کند.

هوش مصنوعی: معانی عمیق و واقعی از دل انسان بیرون نمی‌آید و در کلمات و نوشته‌ها به نمایش در نمی‌آید.

هوش مصنوعی: چیزی که من با دل خود دیدم، نمی‌توان به طور واضح بیان کرد، شاید صد بار هم تلاش کنی برای توضیح آن، باز هم نخواهی توانست.

هوش مصنوعی: چون حقیقت و وجود نامحدود است، نمی‌تواند در قالب‌ها و محدودیت‌های دنیای مادی قرار گیرد. وقتی که وارد این محدودیت‌ها می‌شود، دیگر نمی‌تواند همانند قبل باقی بماند.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که اگرچه زبان و کلمات ممکن است ابزاری برای بیان افکار و احساسات ما باشند، اما در واقع خودشان مانع درک واقعی و عمیق معنای آنچه در درون داریم می‌شوند. بنابراین، بسیاری از مفاهیم عمیق‌تر فراتر از آن چیزی هستند که فقط با کلمات می‌توان بیان کرد و در حقیقت، معنای واقعی در این لفظ‌ها نمی‌گنجد.

هوش مصنوعی: زمانی که حجاب وجود دارد، صفات نمی‌توانند از ذات کشف شوند. یعنی اگر چیزی مانع از درک واقعی وجود شود، نمی‌توانیم به صفات آن پی ببریم.

هوش مصنوعی: ای معنی، در نیستی، وقتی به فنا می‌رسی، درک کن که کیستی.

هوش مصنوعی: حال خود را بیان کردم تا شاید راهی به سلوک و نزدیک شدن به اولیا پیدا کنم.

هوش مصنوعی: به امید اینکه در وجود تو، جستجوی راهی برای نزدیک شدن به پروردگار شکل بگیرد.

هوش مصنوعی: برای تشخیص رهنما و راهزنان، باید از تجربه و دانش کسانی که در مسیر حرکت کرده‌اند بهره‌مند شوی.

هوش مصنوعی: هر کسی که به دنبال گنج است، باید بداند که برای رسیدن به آن باید زحمت بکشد و تلاش کند.

هوش مصنوعی: برای اینکه بدانی چگونه مسیر درست را پیدا کنی، باید از تجربه‌های دیگران استفاده کنی، حتی اگر بخواهی به مقام و نزدیکی پادشاه برسی.

هوش مصنوعی: هر کسی که در این مسیر قدم می‌گذارد و بدون راهنمایی پیش می‌رود، چگونه می‌تواند به نور ملاقات دست پیدا کند و به بهره‌ای از آن برسد؟

هوش مصنوعی: هر کسی که به خاطر عشق و محبت جان خود را از دست بدهد، بدون هیچ صحبتی، خون بهای او بر عهدهٔ حق و عدالت است.

هوش مصنوعی: برای درک عمیق تجربیات روحانی و حالتی خاص، باید به دو مفهوم سطحی و گفت و گو در مورد فقر و مشکلات نپرداخت.

هوش مصنوعی: برای اینکه بفهمی چه کسی در میان آنهایی که مانند دریای بی‌پایان و بی‌کران هستند، کامل و بی‌نقص است.

هوش مصنوعی: کاملان حالات خاصی دارند؛ اگر تو این حالات را نداری، آن‌ها را شناسایی کن و به صدق این موضوع اعتراف کن.

هوش مصنوعی: من با خدا هستم و این حالتی که دارم، نشان‌دهنده‌ی نزدیکی من به اوست، به گونه‌ای که خود او نیز مرا درک می‌کند و این حالت من خود یک نشانه است.

هوش مصنوعی: در این معنا، وجود سبحانی به عنوان شاهد و گواه ارائه شده است و در اینجا به درستی و بدون اشتباه، حقیقتی بیان شده است.

هوش مصنوعی: در قلب من جز حقیقت وجود ندارد، پس به سخنان کسانی که وضعیت پیشرفت را انکار می‌کنند، توجه نکن.

هوش مصنوعی: هر کسی که ادعایی داشته باشد، برای اثبات آن نیاز به دو شاهد دارد و در اینجا قاضی نمی‌تواند اشتباهی در رای خود داشته باشد.

هوش مصنوعی: وقتی که پیامبر و ولیّ، شاهد بر سخن من شدند، هر دو آن را تأیید کردند.

هوش مصنوعی: مدعی چگونه می‌تواند دروغ‌گویی را انکار کند؟ بگو که انکار او کاملاً واضح و آشکار است.