هوش مصنوعی: این بیت به بررسی حالت‌های مختلف وجود انسان اشاره دارد. وقتی که به درک عمیق‌تری از وجود و جمع بودن دست یافته‌ای، به شکلی نمادین مانند شمعی روشن می‌شوی که دیگران را به سوی خود جذب می‌کند. در این معنا، توجه به مفهوم وحدت و کثرت در زندگی و ارتباطات نیز احساس می‌شود.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به این موضوع اشاره دارد که چه معنی دارد از خود محو شدن و نمی‌توان به بهبودی و بقا دست یافت. او همچنین به این نکته اشاره می‌کند که خواب و بیداری حقیقی چیست و آیا واقعاً می‌توان به حقیقتی پایدار رسید. به طور کلی، این شعر به مساله شناخت خود و وجود اشاره دارد.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به جاودانگی برسی، باید از احساسات و وجود خود عبور کنی و به کلی از آن‌ها برتری پیدا کنی.

هوش مصنوعی: تفاوت چیست بین این که چیزی را غیر از خود آن بدانیم و این که جمع غیر آن را عدم فرض کنیم؟

هوش مصنوعی: هر کسی که غیر از محبوب خود به زیبایی‌های دنیا نگاه می‌کند، در واقع خود را در اتلاف وقت به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: کسی که در مسائل مذهبی عادت به جدل و بحث دارد، هرگز نتوانسته نشانه‌ای از حقیقت را در این دنیا ببیند.

هوش مصنوعی: هر کسی که بگوید در یقین چیزی جز حقیقت وجود ندارد، در واقع خود را به نادانی و کج‌فهمی محکوم کرده است، زیرا این فهم درست، نور معرفت و شناخت را در دل او خاموش کرده است.

هوش مصنوعی: او کسی است که جمع همه چیز را در دست دارد و میان او و دیگران تفاوتی وجود ندارد. جان او در دریاى وحدت غرق شده و از هرگونه جدایی و تفکیکی آزاد است.

هوش مصنوعی: دسته‌ای از افراد به راحتی خود را نمایان می‌کنند و در میان همه، آشکار و پنهان، حقیقت خود را به زبان می‌آورند.

هوش مصنوعی: هر چیزی را که در نظر بیفتد به‌وضوح مشاهده می‌کند، اما از جنبه‌ای دیگر، غیر از آنچه که دیده، آن را می‌خواند.

هوش مصنوعی: کسی که به این مقام دست یافته، کامل است؛ چرا که این مقام شامل هر دو جنبه می‌شود.

هوش مصنوعی: پس از زوال، بیداری است و پس از جمع، تفکیک و تمایز وجود دارد. اگر شنوا هستی، بشنو و درک کن.

هوش مصنوعی: مردم عادی نمی‌توانند به جایگاه و مقام عارفان برسند، زیرا آن‌ها در مرتبه‌ای بالاتر از کمال کاملان قرار دارند.

هوش مصنوعی: این عبارت به معنای این است که مشهدی خاص از فضائل و کمالات برخوردار است و در آنجا محدودیت‌ها و ناچیز بودن بعضی از چیزها احساس نمی‌شود. وقتی به این مشهد نگاهی می‌اندازی، هیچ چیز نمی‌تواند تو را از درک و تجربه این کمالات باز دارد.

هوش مصنوعی: هر فردی که دارای بینش و بصیرت باشد، در این دنیا می‌تواند حقیقت را به وضوح در پس هر چیز کوچک و جزئی ببیند.

هوش مصنوعی: هرکس که در چهره دیگران، چه خوب و چه بد، خیر و نیکی ببیند، او فردی با بصیرت و آگاهی است.

هوش مصنوعی: چون هر آنچه در جهان وجود دارد، ناشی از ظهور اوست، بنابراین او از تاریکی‌ها و روشنایی‌ها بهره‌مند است.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در جهان وجود دارد، می‌تواند دو جنبه یا وجه متفاوت را در خود به نمایش بگذارد.

هوش مصنوعی: هر ظاهری یک معنای دیگر دارد، هر چه بگویی غیر از این، ادعایی است نادرست.

هوش مصنوعی: وقتی به ظاهر افراد نگاه می‌کنی، ممکن است کسی جز دوستت به چشم بیاید، اما اگر عمیق‌تر به شخصیت و معنای درون او توجه کنی، می‌بینی که حقیقتاً او همان دوست توست.

هوش مصنوعی: از آنچه نزد شماست، چیزی نخواهد ماند؛ جز آنچه که نزد ماست، پایدار می‌ماند.

هوش مصنوعی: وقتی کوزه می‌شکند، می‌گویی که چرا این سفال شکسته و به خاک تبدیل شده است. به حال خودت و اوضاعی که در آن هستی نگاه کن.

هوش مصنوعی: می‌گویی که خاک است، اما اکنون آن کوزه را در نظر بگیر و معنی و شکل آن را در آنجا بیاب.

هوش مصنوعی: این موجود عجیب که ظاهرهای زیادی دارد، در هر جایی که آن شکل‌ها وجود دارند، نقش روی سبو را به یاد می‌آورد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که چهره ی دوست را در آینه نبینی، بدان که هر چیزی در این دو جهان در حقیقت فقط انعکاس اوست.

هوش مصنوعی: اگر به ما توجهی نداری، لااقل از دنیای اطرافت نگاه کن و به زیبایی‌های آن بی‌نیاز از حرف و کلام توجه کن.

هوش مصنوعی: پیام این شعر بیانگر این است که زیبایی لیلی برای مجنون آن‌قدر آشکار و واضح است که هیچ تردیدی در آن نیست. مجنون با چشمانش به وضوح و به‌راحتی می‌تواند زیبایی او را ببیند و درک کند. در واقع، عشق مجنون به لیلی باعث شده است که او این زیبایی را با تمام وجود احساس کند.

هوش مصنوعی: آیا زیبایی آن دختر چادرش را کنار می‌زند تا چشم‌های عاشق پر از اشک او را ببیند؟

هوش مصنوعی: هر کس زیبایی‌های تو را به گونه‌ای متفاوت دیده و برداشت کرده است؛ به طوری که زیبایی تو در نظر هر کسی جلوه‌ای خاص دارد.

هوش مصنوعی: جز چهره‌ی محبوب هیچ چیز دیگری وجود ندارد، و همه به خاطر زیبایی او، فریفته و گرفتار شده‌اند.

هوش مصنوعی: عاشق و معشوق جز یار واقعی وجود ندارد و در حقیقت، غیر از او هیچ سرزمینی نیست.

هوش مصنوعی: کجا هستند افرادی که با درک و دانش خود، بتوانند به من گوش دهند تا من گفتارم را بیان کنم و پیمان و جام را از شراب وجودم پر سازم؟

هوش مصنوعی: من پرده را کنار می‌زنم تا حقایق مسلم و یقینی را آشکار کنم؛ در آن روز روز محشر، این حقایق به همه نشان داده خواهد شد.

هوش مصنوعی: در اینجا می‌خواهم به وضوح نشان دهم که چه چیزهایی در این دنیا وجود دارد.

هوش مصنوعی: چشمی نیست که معشوق را ببیند و گوش‌هایی نیست که بتوانند رازهای پنهان را بشنوند.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه در این دنیا هیچ کسی را قابل اعتماد و نزدیک نمی‌بینم، بنابراین تصمیم دارم رازهای درونم را پنهان کنم.

هوش مصنوعی: محبوب در سایه‌ی پنهانی است، مانند دریا که در پس پرده‌های حجاب مخفی شده است.

هوش مصنوعی: پرهای خود را کنار بزن و زیبایی معشوق را ببین، چشمانت را بگشای و چهرۀ رازها را ببین.

هوش مصنوعی: پرده را کنار بزن و چهرۀ واقعی و آشکار را ببین، نه تصویر غیرواقعی و خیالی.

هوش مصنوعی: به گل و خار نگاه کن که هر دو از یک شاخه آمده‌اند؛ تا این معنا برای تو روشن شود.

هوش مصنوعی: اگر چیزی به زیبایی گل به نظر برسد، در واقع فقط ظاهر است و در اصل و هویت، ممکن است همانند خار باشد.

هوش مصنوعی: اگر بگویی که خار و گل دشمن یکدیگرند، از دیدگاهی این حرف قابل قبول است.

هوش مصنوعی: اگر می‌گویی که خار و گل یکی هستند، عارفان هیچ شکی در این حقیقت ندارند.

هوش مصنوعی: مرد عارف هر چه بگوید درست است، اما اگر نادان چیزی بگوید، حتی اگر به نظر درست بیاید، اشتباه است.

هوش مصنوعی: ای فقیه، چون که به درک و فهم عرفان نرسیده‌ای، پیشنهاد می‌کنم به سخنان عارفان گوش دهی؛ چرا که در آنها حقیقتی نهفته است.

هوش مصنوعی: هر چیزی که وجود ندارد را انکار نکن، زیرا ممکن است حقیقتی در آن باشد که تو را به سمت آن هدایت کند.

هوش مصنوعی: عاشق دارای گفت‌وگوهای بسیاری است که از درک و تصور ما و تو فراتر می‌رود.

هوش مصنوعی: اگر تو ذوق و شوق نداشته باشی، مثل کسی که صفای دلش را از دست داده و اهل خدا را انکار می‌کند، در واقع از زیبایی‌های روحانی محروم هستی.

هوش مصنوعی: به این معنی است که علامتی وجود دارد که نمی‌توان آن را نادیده گرفت و از حقیقت آگاه شد. بنابراین، نباید به گفته‌های کسانی که ذهن بسته‌ای دارند، توجه کرد.

هوش مصنوعی: عشق فرای درک و دانش انسان است و احساسات عاشق از سطحی متفاوت و والاتر برخوردارند.

هوش مصنوعی: محبت و زیبایی چهره او بر تمام ذرات عالم می‌تابد و هر یک از آن‌ها به اندازه خود از این نور بهره‌مند می‌شوند.

هوش مصنوعی: چشم‌ها به خاطر غضب او بی‌حرکت شده‌اند و به خاطر محبتش مانند گیاهان استوار و ایستاده مانده‌اند.

هوش مصنوعی: حیوانات از زیبایی و ثبات او بهره‌مند شدند و به همین دلیل ویژگی‌های مختلفی از خود را به نمایش گذاشتند.

هوش مصنوعی: مظهر زیبایی و شکوفایی گلشن تنها انسان است و هر چه در این دنیا وجود دارد، از او سرچشمه می‌گیرد و به او نسبت داده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: هر گروهی از او به طریقی دیگر بهره‌وری کرده و از بخشش خداوند به نفع خود استفاده کرده‌اند.

هوش مصنوعی: اگرچه خورشید به همه جا نور می‌افکند، اما هر کس به اندازه و ظرفیت خود از آن نور بهره‌مند می‌شود.

هوش مصنوعی: در داخل خانه، نور خورشید به اندازه‌ی یک روزنه تابش دارد.

هوش مصنوعی: تمامی درها و پنجره‌ها را به روی این خانه باز کن تا این مکان مملو از نور و روشنایی شود.

هوش مصنوعی: اگرچه سقف و دیوار این خانه ممکن است خراب باشند، اما همچنان نور آفتاب می‌تواند آن را روشن کند و پر از روشنی کند.

هوش مصنوعی: چون نور حقیقت مانند دیواری میان ما قرار دارد، خود را از آن دور کن، زیرا وجود تو در این حالت نادرست است.

هوش مصنوعی: اگر تو لذت و شوقی نداری، دریا را در دامان خویش فرو برده‌ای و به سوی اسبت شتابان رفته‌ای.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم تو چه هستی، زیرا تو چیزی را نچشیده‌ای و در حقیقت وجود نداری.

هوش مصنوعی: اگر لحظه‌ای از خود و دنیای خود فاصله بگیری، می‌توانی ببینی که هر دو عالم پر از وجودِ واقعی توست.

هوش مصنوعی: چرا به من و خودت چسبیده‌ای؟ گویی رمز زندگی را هنوز نشنیده‌ای.

هوش مصنوعی: زمانی که تو از وجود خود فراتر رفتی، در جهانی خالص و بی‌زوال به آراستگی پرداخته‌ای.

هوش مصنوعی: تا وقتی که این حالت برای تو روشن نشود، نمی‌توانی به عمق وجود خود پی ببری.

هوش مصنوعی: درک حقیقت به معنای کنار زدن موانع و پرده‌هاست. وقتی تو می‌آیی، به روشنایی و وضوحی می‌رسی که پیش از آن در سایه بود.

هوش مصنوعی: زود پردۀ خود را کنار بزن تا به راحتی چهرۀ محبوبت را ببینی.

هوش مصنوعی: ذات خداوند به سبب اسم و صفاتش پنهان شده است و این اسم‌ها و صفات به عنوان پرده‌ای بر روی کائنات قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که حقیقت به وضوح مشخص نشود، هیچ چیزی نخواهد توانست خود را نمایان کند و به ظهور برسد.

هوش مصنوعی: معنی در درون ظاهر پنهان است. ظاهر و معنا به مثابه‌ی یک نقاب عمل می‌کنند که وحدت را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: کیست که در این دنیا توانایی درک و شهود دارد و می‌تواند زیبایی‌های محبوب واقعی خود را به روشنی ببیند؟

هوش مصنوعی: این خط به این معناست که وقتی دوست به حقیقت خود برسد و خود را نشان دهد، دیگر هیچ چیزی نمی‌تواند مانع از درک آن حقیقت شود. هویت و وجود او از هر قید و شرطی آزاد شده و خود را به وضوح نمایان می‌کند.

هوش مصنوعی: آنچه که هر روز و شب به دنبالش هستی، همانی است که از وجود تو نشأت می‌گیرد و به طرز شگفت‌انگیزی در درونت پنهان است.

هوش مصنوعی: زمانی که قلبت از هر گونه آلودگی پاک شود، تمام حجاب‌ها و فاصله‌ها میان من و تو کنار می‌رود.

هوش مصنوعی: حق، نه در ظواهر و شکل‌های بالا و پایین مشخص می‌شود، بلکه او همه چیز را در حقیقت خود می‌بیند و در هر چیزی که وجود دارد، نشانه‌ای از خود را می‌یابد.

هوش مصنوعی: تمامی ذرات جهان به روشنی فریاد می‌زنند که من حقیقت هستم، همان‌طور که منصور از خود حقیقت را اعلام کرد.

هوش مصنوعی: اگر به درون و ناخودآگاهت گوش دهی و از افکار و تصورات بی‌اساس خود رها شوی، می‌توانی سخنان حقیقت را بشنوی.

هوش مصنوعی: جان خود را از آلودگی‌ها پاک کن تا بتوانی بدون تأخیر، زیبایی محبوب را مشاهده کنی.

هوش مصنوعی: اگر معشوقی در کنار داشته باشی، دل تو پر از آرزو و تمنای دیدار او خواهد بود.

هوش مصنوعی: دل خود را از هر آلایش و کدورت پاک کن تا بتوانی زیبایی چهره محبوبت را ببینی.

هوش مصنوعی: دل خود را از رنگ‌ها و تأثیرات دیگران خالی کن و فقط محبت دوست را در آن داشته باش تا بتوانی به وضوح ببینی که همه چیز در حقیقت همان اوست.

هوش مصنوعی: اگر مانع راه تو تنها خودتو هستی، پس باید به حقیقتی که در عالم و موجودات وجود دارد، توجه کنی.