بخش ۴۴ - در بیان: ان اللّه لا یغفر ان یشرک به و یغفر ما دون ذلک لمن یشاء
حق همی گوید گناهان همه
من ب بخشم از کمال مرحمه
لیک اگر گیرند معشوق دگر
من ن بخشم زانکه هستم دادگر
زانکه بدتر از همه کفرو گناه
شرک آمد ز ا ن نمی بخشد اله
گر به گوشه چشم سوی دیگری
از کمال عشق یکدم بنگری
غیرت معشوق کی دارد روا
کان ببخشد گفت لا یغفر خدا
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
حق همی گوید گناهان همه
من ب بخشم از کمال مرحمه
هوش مصنوعی: حق میگوید: تمام گناهان را میبخشم به خاطر کمال رحمت و بخشش خودم.
لیک اگر گیرند معشوق دگر
من ن بخشم زانکه هستم دادگر
هوش مصنوعی: اما اگر معشوق دیگری پیدا کنند، من بخشنده نخواهم بود، زیرا من فردی عادل هستم.
زانکه بدتر از همه کفرو گناه
شرک آمد ز ا ن نمی بخشد اله
هوش مصنوعی: زیرا بدترین چیزها، کفر و گناه شرک است و خداوند از این جرم نمیگذرد.
گر به گوشه چشم سوی دیگری
از کمال عشق یکدم بنگری
هوش مصنوعی: اگر یک لحظه با گوشه چشم به سوی دیگری از زیبایی عشق نگاه کنی،
غیرت معشوق کی دارد روا
کان ببخشد گفت لا یغفر خدا
هوش مصنوعی: غیرت معشوق اجازه نمیدهد که بخواهد ببخشد، زیرا خداوند میفرماید که او نمیبخشد.