گنجور » اسیری لاهیجی » اسرار الشهود » بخش ۴۰ - در بیان حدیث نبوی که: لو لم تذنبوا لخشیت علیکم اشد من الذنب الا و هو العجب العجب العجب، بیزارم از آن طاعتی که مرا به عجب آورد. خوشا معصیتی که مرا به عذر آورد. «انین المذنبین احب الی اللّه من زجل المسبحین» چه هر چه موجب نیستی و عجز است به حقیقت طاعت مقبول است.

بخش ۴۰ - در بیان حدیث نبوی که: لو لم تذنبوا لخشیت علیکم اشد من الذنب الا و هو العجب العجب العجب، بیزارم از آن طاعتی که مرا به عجب آورد. خوشا معصیتی که مرا به عذر آورد. «انین المذنبین احب الی اللّه من زجل المسبحین» چه هر چه موجب نیستی و عجز است به حقیقت طاعت مقبول است.

طاعتی که عجب آورد یا غرور

معصیت کو چون کند از یار دور

گفت پیغمبر که لولم تذنبوا

بر شما بودی مرا خوف دو تو

زانکه باشد در گنه عجز و نیاز

حق همی بخشد چو کردی توبه باز

لیک در طاعت ت را گر عجب هست

هر که معجب گشت از دوزخ نرست

طاعتی ک و عجب و نخوت بار داد

بدتر از هر معصیت گفت اوستاد

گفت بیزارم از آن طاعت که او

موجب عجب آمد و کبر دو تو

ای خوشا آن معصیت کو عاقبت

آورد ما را به عجز و مسکنت

هر که داد او جای نخوت را به سر

طاعتش چون معصیت آمد مضر

هر گناهی کو ندامت آورد

طاعتش خوان چون سلامت آورد

چون بنای کار بر فقر و فناست

کفر این ره هستی و کبر و ریاست

گفت پیغمبر انی ن المذنبین

پیش حق به از حنین الذاکرین

ناله های زار عاشق پیش حق

بر فغان ذاکران دارد سبق

هر چه رو بر عجز دارد طاعتست

اندرین ره عجب و نخوت آفتست

افتقار و عجز و درویشی خوشست

نیکخواهی خیراندیشی خوشست

نیست خالی هیچ شئی از حکمتی

گر شوی عارف بیابی لذتی

آیینۀ هستی چه باشد نیستی

نیستی بگزین گر ابله نیستی

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)

قالب شعری: مثنوی

منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.