هوش مصنوعی: صبح که می‌رسد و باران در باغ می‌بارد، اشک‌های باران به خاطر شکست عهد، دلی پر از خماری و مستی به همراه می‌آورد.

هوش مصنوعی: ای ساقی، شراب شبانه‌ای بیاور و از آن بنوشان تا خواب و کسالت را از دل مستان دور کنی.

هوش مصنوعی: خمار و خواب از سر آدمی نمی‌رود مگر این‌که پیوسته شراب بنوشد. در نوشیدن شراب، هیچ‌گونه تردیدی نکن.

هوش مصنوعی: با اینکه در ماه رمضان میخانه‌ها بسته بودند، اما هزاران شکر به خاطر گشوده شدن درهای آن به روی مردم وجود دارد.

هوش مصنوعی: زمانی که طبل را به زیر گلیم زدی گذشته است، اکنون به خواننده مجلس بگو که با صدای دلنشین و ساز چنگ و رباب بنوازد.

هوش مصنوعی: صدای خوشی و شادی به بهار آمده و ملک را غمگین کرده است. دیگر این نغمه‌ها را نباید در سکوت بگذرانید، ای صاحبان خرد.

هوش مصنوعی: وقتی سحاب در گلزار دل‌چسبی دارد، چرا وقتت را بیهوده تلف کنی؟ از صحبت با دوستانت بهره‌مند شو و این لحظات را گران‌بها بشمار.

هوش مصنوعی: در دل باغ، بی‌دغدغه و با سادگی، به شادی و خوشی می‌گذرانیم؛ حتی با وجود دشمنانی که بدگویی می‌کنند و خوشی‌های دوستانمان را می‌نوازند.

هوش مصنوعی: دل را با حضور دلپذیر گل تازه شاد کن و برای آن زیبایی‌های فرخنده و خوشبو، شعری زیبا و به یاد ماندنی بسرای.

هوش مصنوعی: کدام دسته از پاکان و نیکان، به ویژه آنهایی که در عالم غیب هستند و خود را از دید دیگران پنهان کرده‌اند؟