هوش مصنوعی: یکی از شب‌ها، زیبایی تو مانند شمع بزم ما را روشن کند و عطر زلفت، روح و جان ما را معطر سازد.

هوش مصنوعی: اگر به سفر بروی، رقیبانم در را به روی خود می‌بندند. اما اگر با نظر و توجه بیایی، می‌توانی در کنارم بمانی و به تماشای من بنشینی.

هوش مصنوعی: این شعر به دعوت به برگزاری جشن و دورهمی عاشقانه اشاره دارد. شاعر می‌گوید که در این مجلس، نیازی به بوی خوش عطرهای گران‌قیمت نیست؛ بلکه زیبایی و لذت در نزدیکی و حضور معشوق نهفته است. او از زیبایی و جذابیت محبوبش سخن می‌گوید که باید جو و فضای جشن را معطر کند.

هوش مصنوعی: ای زیبای دل‌ربا، چهره‌ی خود را بپوشان و برایم از زیبایی‌های قمر بگو. بیایید از پسته‌ی خوشبو و خندان لذت ببریم و به زندگی شیرینی ببخشیم.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که برخی افراد به خودشان می‌بالند و ظاهراً خود را برتر از دیگران می‌دانند. اما مانند گل‌های لطیف که در یک باغ زیبا وجود دارند، تو نیز با زیبایی و خوش‌حالی‌ات در میان درختان بلند قد، یعنی صنوبرها، می‌توانی برتری‌ات را نشان بدهی. زیبایی و جذابیت تو به خودی خود گویای ارزش توست، بدون نیاز به ادعا و لاف زدن.

هوش مصنوعی: پرتو نورانی تجلی الهی از چشم مردم پنهان شد، تو پرده را کنار بزن و آن جلوه را دوباره تجسم کن.

هوش مصنوعی: اگر عقل تو را فریب دهد که عشق را نپذیری، پس با دل سادگی، معشوق خود را به دست آور و در می‌خوری.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر خشکی زهد و ریاضت تو، احساس دنیاطلبی در دل تو بوجود آمد، به میخانه بیا و با باده جان خود را تازه کن.

هوش مصنوعی: اگر هزار گناه کرده باشی و در هم بریخته و آشفته باشی، بیا و لباس محبت و ارادت به علی را به تن کن.

هوش مصنوعی: اگر از آئینه کدورت و زشتی ببینی، دوباره به طبیعت انسانی خود برگرد و خود را مانند عسل شیرین کن.

هوش مصنوعی: ای خورشید، روزی و معیشت درویش بسیار تنگ و محدود است؛ لطف کن و روزی او را بهتر و معین‌تر ساز.