هوش مصنوعی: بدون شک شکر و شیرینی لب‌ها به دلیل سکوت و خاموشی است، اما این شیرینی شایسته لب‌ها و دندان‌های من نیست.

هوش مصنوعی: چهره‌ات را نمی‌گویم که مانند بهشت است، بالای سر تو درخت طوبی قرار دارد و نه سرو باغ.

هوش مصنوعی: نرمی و لطافت بدن او نشانه‌ی دل رنج کشیده و زجر دیده‌ی من است. باید متوجه باشی که دلش سخت است و بدنش زیبا و نرم.

هوش مصنوعی: ای دیگران، مراقب باشید که همسفر دوست نشوید. چون در این مسیر، ممکن است گرگ‌ها همراهتان شوند و یوسف که در زلف خود گل دارد، در خطر بیفتد.

هوش مصنوعی: خدای تو بر قامت زیبایت چه شباهتی به سرو بلند دارد، مانند دو برگ سمن بر روی آن است.

هوش مصنوعی: از زلف او برخیز تا در بند و محدود نمانی، فرار کن از چشمی که خود سرچشمه ی فتنه هاست.

هوش مصنوعی: از این جمع فرار نمی‌کنم چون دل‌ها در آنجا شوریده و دلبسته‌اند، بلکه از آنجا می‌گریزم چون همه‌چیز در آن به هم ریخته و در پیچیدگی است.

هوش مصنوعی: من اجازه نمی‌دهم که محبوبم جانم را بگیرد، همچنین یوسف را نمی‌فروشم چون بهای او ناچیز است.

هوش مصنوعی: منصور اگر بگوید «من حقیقت هستم»، به او ایرادی نمی‌توان گرفت زیرا در این بیان، او خود را فراموش کرده و به حقیقتی بالاتر اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: هر دلی که محبت و فرمانبرداری از انسان‌های بزرگ و باارزش را نداشته باشد، در حقیقت، آن دل ارزش خاصی ندارد و باید آن را مانند دل زن‌ها به حساب آورد.

هوش مصنوعی: سلطنت و بزرگی سراسر جهان به دست علی است که در دریای ولایت، جواهرات والایی مانند حسین و حسن را به نمایش گذاشته است.

هوش مصنوعی: اگر حتی مانند رستم با بدنی ستبر و نیرومند در میدان جنگ حضور داشته باشی، هر زره‌ای که به تن کنی در واقع به مثابه کفن تو است.

هوش مصنوعی: تا وقتی که ستایش تو به زینت انگشتان درآمده، اگرچه حالتی آشفته دارد، مثل اینکه سلیمان را تحت تاثیر قرار داده و شیطانی در آن نقش بسته است.

هوش مصنوعی: اگر تو را در بهشت فردوس هم تنها بگذارند، به خدا قسم آنجا بهشت نیست، بلکه سرای غم و اندوه است.