هوش مصنوعی: از صحبت‌های تو چیزی می‌شنوم که مرا به تفکر وامی‌دارد و این نگرانی و ابهام در ذهنم برطرف می‌شود.

هوش مصنوعی: از زمانی که با ابروی کج او آشنا شدم، به خاطر کجی‌های تو ای زمانه، نمی‌دانم به کدام سو فکر کنم یا بروم.

هوش مصنوعی: اگر ساقی ما به وعده هایی که در عالم برزخ داده شده، وفادار باشد، من از بین همه میگساران، او را برای پر کردن پیمانه انتخاب می‌کنم.

هوش مصنوعی: شاید از راه من که به دینی غیر از دین تو تعلق دارد، به پای تو قربانی کنند؛ زیرا قربانی من ای معشوق بی‌دین، تو هستی.

هوش مصنوعی: بر سرم تاجی از خاک راه تو دارد و لباس من مهر چهره‌ات است؛ در این مسیر شگفتی ندارد اگر من یک درویش باشم.

هوش مصنوعی: من و بوسیدن لب‌های شیرین، از عسل هم بهتر است زیرا به گونه‌ای که زنبور نیش می‌زند، من نیز تحت تأثیر آن لذت قرار می‌گیرم.

هوش مصنوعی: من از نگاه بدی که به من انداخته‌اند آسیب دیده‌ام و آه، از آن روزی که موهایم خوب شود، چه بر من خواهد گذشت.

هوش مصنوعی: در آستانهٔ در تو، شاه آشفته‌ای با گردن‌بند (طوق) می‌آید، که سگ‌های تو به خاطر محبت و مهربانی، من را از خودشان به شمار آورند.

هوش مصنوعی: دشت پر از گرگ بود و من در آن سرزمین به دنبال علف بودم. تو سرپرست این گله هستی و بر من منت داری.