هوش مصنوعی: می‌دانی که وقتی با تو یکپارچه شده‌ام، از تمام دنیا و هر چیزی که به آن تعلق دارد، خود را جدا کرده‌ام.

هوش مصنوعی: دل گمشده‌ام را که ارزشمند است، از ازل در خاک و زمین تو گم کرده‌ام و بی‌نتیجه در مسیر عشق بت‌های تو کشته‌ام.

هوش مصنوعی: پرنده‌ی دل من اکنون در پیچ و تاب زلف تو جا نگرفته است؛ این آشیانه‌ای است که من از آغاز خلقت برای آن طراحی کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من تمام شب در کنار مرغ شب می‌نشینم و شگفتی ندارد که من نیز در زلف تو گرفتار شده‌ام.

هوش مصنوعی: به‌خاطر حوادثی که پیش آمده و احتمالا به من آسیب می‌زند، از مسیر رقابت و تعدی دور شده‌ام و به مکان آرامش و رحمت پناه برده‌ام.

هوش مصنوعی: دست خداوند بر آن کسانی که به دنبال تفرقه میان اهل هوس و خواسته‌های نفسانی هستند، تیغی تند و خشمگین به شدت آماده کرده‌ام.

هوش مصنوعی: ای علی، دست مرا بگیر؛ زیرا از میان مردم این دنیا فرار کرده‌ام و الآن به دامن تو پناه آورده‌ام.