هوش مصنوعی: من که نمی‌توانم هوس را از خود دور کنم، چگونه می‌توانم عشق را در آغوش بگیرم؟

هوش مصنوعی: اگر عروس‌های باغ جلوی تو به زیبایی سخن بگویند، من از پشت، زبان ناخوشایند سوسن را خواهم کشید.

هوش مصنوعی: برای اینکه مس به طلا تبدیل شود، به چه چیزی نیاز داریم؟ من آن را نمی‌دانم و تنها به خودم تکیه می‌کنم.

هوش مصنوعی: من بدون نشان و عنوان، بر تخت سلطنت فقر نشسته‌ام و به خاطر بی‌نشان بودنم شرمنده‌ام. باید از شر اهریمن برکنار شوم.

هوش مصنوعی: عشق من در دل است و دل تحت تأثیر خواسته‌های نفسانی‌ام است. دوستم هم در کنارم است و من با وجود دشمنی، مشغول نوشیدن شراب هستم.

هوش مصنوعی: چشمم به دنیا باز است و دلم درگیر این مشکلات شده است. نفس‌ام در حال سرکشی و rebellion است و فردا باید بهای این کارها را بپردازم.

هوش مصنوعی: ای عشق، تا کی باید منت عقل را بکشم؟ آخر ای جان، تا چند بار باید زحمت و درد را تحمل کنم؟

هوش مصنوعی: ای یوسف مصری، تو چقدر زیبا هستی که دل مرا به انتظار کشیده‌ای! چه مدت باید منتظر بمانم تا بوی پیراهن تو را استشمام کنم؟

هوش مصنوعی: به خاطر بار سنگینی که بر دوش دارم، تا زمانی که در زیر سایه محبت و بزرگواری علی (ع) قرار نگیرم، به خودم اجازه نمی‌دهم که سرم را بالا ببرم.