هوش مصنوعی: امشب کاروانی که گمشده‌ام، به خاطر اشک‌های مجنون، در آب راه می‌روم و می‌ترسم ای لیلی که در این طوفان ممکن است نشانی از تو گم شود.

هوش مصنوعی: در آب زلال، تصویر جام و ساقی و شراب به روشنی مشخص است. می‌توانی در این آب جستجو کنی، ای کسی که مست و بی‌پول هستی.

هوش مصنوعی: شعری بیانگر نگرانی است که صدای دلنواز نی در میان نیستان به گوش رسید و احساساتی عمیق و پنهان را بیدار کرد. این صدا در دل آتش وجودش نهفته است و ترس از این دارد که نی به دست آب آسیب ببیند و بسوزد.

هوش مصنوعی: در دفتر پرهیز و خودداری‌ام، با آب میخانه شستشو دادم و آن طومار چندین ساله‌ای که در آن نوشته شده بود، اکنون در آب ناپدید شده است.

هوش مصنوعی: عشق مانند دریایی است که نه انتهایی دارد و نه ساحلی. فقط نوح می‌تواند کشتی‌اش را در این آب بی‌کران براند.

هوش مصنوعی: دل به شدت درد می‌کشد و غم وجودش را فراگرفته است. با دیدن این حال و احوال، دیگر امیدی ندارد و به دنبال یار و همراه خود می‌گردد، اما در نهایت به درون خود می‌نگرد و غرق در افکارش می‌شود.

هوش مصنوعی: از اشک و غم خود لحظه‌ای دست بردار و چندی آرامش داشته باش، زیرا که تا کی می‌خواهی در آتش ناراحتی بسوزی و تا کی می‌خواهی در آب غم غوطه‌ور باشی؟