هوش مصنوعی: ما در جستجوی دنیا به سفر پرداختیم، اما اکنون بازگشتیم و از تعلقات دنیوی و امید به آن‌ها دست کشیدیم.

هوش مصنوعی: هر جا که در ورودی وجود داشت، ما در زدیم اما کسی در را باز نکرد. اکنون دوباره به خانه‌ی کسی که شراب می‌نوشد آمده‌ایم و نشسته‌ایم.

هوش مصنوعی: ما مانند شبنم هستیم و تو همان خورشید درخشان دنیا. به راستی در برابر تو نمی‌توان ادعایی کرد که ما چه هستیم.

هوش مصنوعی: از انگشت تو هر تیر به هدف می‌رسد، اما تیر دیگران، قلب من را نشانه گرفته است.

هوش مصنوعی: در میان باده و شادی دیگران غرق بودم، اما کسی جز ما نبود که در دور و برت خوشحال و شاداب باشد.

هوش مصنوعی: ای ساقی، به رفقایت شراب بده و ما را رها کن، چرا که ما از نوشابه‌ی شیرین لب‌های تو سرمستیم.

هوش مصنوعی: در خانه‌ی خدا یک بت (مجسمه) وارد شد و همه‌ی بت‌ها را شکست. اگر آن بت را بپرستیم، کفر نیست.

هوش مصنوعی: ما آن مجسمه‌ای را که به گردن پیامبر آویخته بود، در معبد دیدیم و دریافتیم که ذات خدا را شناخته و پرستش بت‌ها را کنار گذاشتیم.

هوش مصنوعی: دست تو که به هم ریخته از تاثیر خداست، ای دست خدا، ما هیچ عهد و پیمانی با کس دیگری نبسته‌ایم.

هوش مصنوعی: بوسیدن در آستان تو عادت ما نیست، ما سال‌ها در کنار شاه خراسان زندگی کردیم.

هوش مصنوعی: اگر رشته‌ی امید ما از آسمان‌ها قطع شده باشد، با تمام وجود و دل‌ و جان‌مان آن را در این زنجیره به هم پیوند داده‌ایم.