هوش مصنوعی: آن جوان خوش‌چهره و جذاب که باعث به هم ریختن آرامش و صبر من شده است، بیا و دوباره به سراغم بیا تا بتوانی با من بر سر عشق و احساساتم بازی کنی.

هوش مصنوعی: در آن روز که عشق تو را پنهان کرد، من مانند ستونی بودم که بار تو را بر دوش خود گذاشته‌ام.

هوش مصنوعی: در اوج عشق و محبت، احساس کردم که چند پر به پرواز درآوردم. مانند گنجشکی کوچک، در دست عقابی بزرگ و محترم، بی‌صدا و ناتوان هستم.

هوش مصنوعی: آه من مانند آتش در آسمان پراکنده می‌شود و در طلوع صبح، نمی‌توانم در برابر کسی درد درونم را پنهان کنم.

هوش مصنوعی: وقتی می‌بینم که مجنون، به نشانه اطاعت، گردن‌بند عشق تو را برمی‌دارد، خودم را در درون این دیوانگی غرق می‌کنم.

هوش مصنوعی: من دچار آشفتگی‌ام و به عشق علی مشغولم و می‌گویم اگر در عشق تلاش نکنم، در این دنیا من زاهدی حقیر هستم.