هوش مصنوعی: چطور می‌توانم از لب محبوب لذت ببرم، در حالی که باید از جان و وجود خود دو قدم فاصله بگیرم؟

هوش مصنوعی: زیر زلف معشوق، آرزوی دلم را به من سپرد. از تو بپرس چه آرزویی را می‌توانم برآورده کنم.

هوش مصنوعی: بهشت و حوری و جوانان زیبا را به سوی من می‌آورند، اما اگر عقل من تأمل کند، از این زیبایی‌ها دل برمی‌گردانم.

هوش مصنوعی: ارزش جان‌های زیبا و دلیر به طلا و نقره نیست؛ زیرا هرگاه قلبم را از وابستگی به آن جواهرات آزاد کنم، برتر از همه‌ی ثروت‌ها هستند.

هوش مصنوعی: اگر اجازه دهند تا به میخانه بروم، دلم را از دیدن کعبه برمی‌دارم.

هوش مصنوعی: ساقی زیبا با جام می رسید، بیا و بگو که دل را از کدام چیز بدوزیم و جدا کنیم.

هوش مصنوعی: هاله‌ای که در گوشه ابرو دیده می‌شود نشان از آن دارد که من از فشار و خستگی ماه رمضان رها شوم.

هوش مصنوعی: شب گذشته با تمام توان و بی‌نظمی، لباس تقوا را در کنار در میخانه گذاشتم تا جامی به دست آورم.

هوش مصنوعی: به زیر سایه علم امام علی رفتم تا از ترس روز قیامت دل خود را آرام کنم.