هوش مصنوعی: دلبر به شدت ناراحت شد و هیچ رحمی به دل من نکرد، وای بر بخت بد من و چه دردسری که دارم.

هوش مصنوعی: من در انتظار شیرینی و زیبایی تو مانده‌ام و حتی اگر به یاد تو در اندیشه‌ام هستم، دل و دلم را به خاطر تو مشغول کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من به خواسته خودم پشت سر تو حرکت نمی‌کنم، بگو جادوی زلفت را تا من به هلاکت نیفتم.

هوش مصنوعی: در دستان تو کنترل زندگی‌ام است و دل‌تنگی‌ام به تو وابسته است. مقام و منزلتم از دست لیلی رفته و حالا وسایلم شکسته و بی‌نظم مانده است.

هوش مصنوعی: وقتی دل به شوق و کشش زیبایی‌اش نمی‌رود، موهای تو در رگ‌ها و اندام‌هایم به هم بافته شده است.

هوش مصنوعی: زمانی که از زلف تو جدا شدم، گویی که به جانم متصل است. اگر بتوانم، از جان خود هم امیدم را جدا می‌کنم.

هوش مصنوعی: من درد جدایی را با دانه‌ای از صبر درمان کرده‌ام و حالا منتظر نتیجه‌ای هستم که دانه امید بی‌ثمر من به بار می‌آورد.

هوش مصنوعی: گفتم که تو از نظرم رفته‌ای، پس دل را به عشق دیگری مشغول کنم. اما عشق تو چگونه می‌تواند از مقابل چشمانم دور شود؟

هوش مصنوعی: من توصیه‌های خردمندانه را نمی‌پذیرم زیرا از خودم دور شده‌ام و به دنبال درمان هم نمی‌روم چون از دردهایی که دارم بی‌خبرم.

هوش مصنوعی: من به دنبال روشنی و روشنایی هستم و در حالی که آه می‌کشم به خانه‌ام می‌رسم. آیا باید در جایی که روشن است، راه را بپیمایم یا به سوی منزل خود بروم؟

هوش مصنوعی: دیشب از یک حکیم درباره‌ی درمان عشق پرسیدم، اما او به من گفت که با همه‌ی دانشی که دارم، در این مورد ناآگاه هستم.