هوش مصنوعی: تصویر زیبایی‌های دیگران هرچه در دل من جای می‌گیرد، می‌آید و می‌رود، اما چهره تو همیشه در مقابل من باقی می‌ماند و فراموش نمی‌شود.

هوش مصنوعی: شعله‌های شمعی که در سمت شرق می‌درخشد، دل مرا روشن کرده است. به یکباره، شمع وجودم خاموش شد و هم‌نفس‌هایم در جمع ما نیز به سکوت افتادند.

هوش مصنوعی: صدای جرس را از هر سو می‌شنوم، اما این صدا فقط به گوش جانم می‌رسد و نشانی از آن در وجودم نیست.

هوش مصنوعی: در دل حیرتم غرق در دریاى کثرت هستم. ای نوح، کجایی که مرا به ساحل برسانی؟

هوش مصنوعی: در روز قیامت، وقتی که افرادی برای گرفتن دیه و خونبهای خود دعوا و شکایت کنند، من بر خلاف کشتگان دیگر، شکرگزار قاتل خود خواهم بود.

هوش مصنوعی: شوق و اشتیاق من مرا به سوی کوی آن جوان برد و افسوس که چهره‌اش را که در خاطرم مجسم است، در واقع ندیده‌ام.

هوش مصنوعی: گفتم که به خاطر عشق تو، از دست دیگران آزاد شده‌ام. در حالی که موهای پریشان تو، مانند بت‌های زیبا، حمایت و محافظتم هستند.