هوش مصنوعی: در دل خواب یا خیال، ماهی را دیدم که شبیه یوسف است و در چاهی تنهایی و غم خود را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: در کنار چشمه، علامتی از محبت گیاهی روی خط سبز دیده‌ام.

هوش مصنوعی: به شدت در حال دویدن بودم به دنبال کسی که قلبم را آزار داده بود، و از آن انگشت نشانه، نشانه‌ای دیدم.

هوش مصنوعی: درخت سرو زیبایی را دیدم که لباس زیبایی بر تن دارد و بر سر آن، تُنُک و کلاهی مانند ماه درخشان است.

هوش مصنوعی: در بین کافران، انسانی را با چشمانی تیره و مشتاق برای ضربه زدن به دین اسلام دیدم.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به توصیف زیبایی‌های فردی می‌پردازد که با چهره‌ای جذاب و ویژگی‌های خاص خود، مانند خط و خال، مژه و موهای سیاه، توجهش را جلب کرده است. او این زیبایی را به صفی از سربازان و دلربایی‌های آنان تشبیه می‌کند که هر یک از آنها در جاذبه و زیبایی، همتایی ندارند.

هوش مصنوعی: من از آشفتگی و ناراحتی خود فرار کرده‌ام و به دنبال یک پناهگاه در میخانه هستم.

هوش مصنوعی: پیر میخانه که همان حیدر (علی) است، گویی تنها کسی است که در میان گدایان، به مقام شاهی نائل شده است.

هوش مصنوعی: به دنبال دو جهان رفتم و هیچ راهی غیر از تو پیدا نکردم.