هوش مصنوعی: برخیز و به سمت محل مغان برویم تا از درد و التهاب قلبی خود رهایی یابیم و با نوشیدن شرابی، آرامش پیدا کنیم.

هوش مصنوعی: بهتر است که عمر را در خدمت به انسان‌هایی که در درد و رنج هستند بگذرانیم تا اینکه عمر خویش را صرف هوسرانی، ناپاکی و ریاکاری کنیم.

هوش مصنوعی: ناپایداری و گناه و تظاهر و ریاکاری نادرست است. باید به فکر درست کردن اشتباهات و یافتن حقیقت باشیم.

هوش مصنوعی: تلاش و پاکی و تلاش‌های معنوی در خانه خدا نتیجه‌ای نداشت، بیایید در میخانه با جمع دوستان خوش بگذرانیم و صفا کنیم.

هوش مصنوعی: اگر یک شب در خانه عشاق باشیم و اگر سی روز روزه را معطل کنیم، بهتر است که در صبحگاه به افطار بپردازیم.

هوش مصنوعی: زاهد به خاطر ترس از دین، در میخانه جا نمی‌زند، اما ما در این مکان به امید رحمت الهی استراحت می‌کنیم.

هوش مصنوعی: درون جام، تصویری از ساقی ما افتاده است. بیار باده‌ای تا بتوانیم به خداوند روی آوریم.

هوش مصنوعی: هر روز به میخانه می‌روم، حتی اگر پیر فروشنده شراب هم مرا نپذیرد، باز هم به درگاه بزرگی و عظمت می‌رسیم.

هوش مصنوعی: پس باید دست در حلقه در خانه حضرت علی بزنیم و برای طول عمر حکومت پادشاه دعا کنیم.

هوش مصنوعی: آشفتگی ما در جستجوی رشته محکم دین، از کجا ناشی می‌شود که دست از زلف‌های او برداریم؟

هوش مصنوعی: اگر روز قیامت درختی از طلا به بار بیاورد، هرگز از تو نمی‌خواهیم که خون بهای ما را بپردازی.

هوش مصنوعی: زمانی که قلب ما به محبت دوست در راه و مجاورت او برسد، تمامی وجود ما تبدیل به کیمیا می‌شود.