هوش مصنوعی: دل را با صدای بلندی پر کردم و فکر کردم که با صدای زنگ، سفرم را به پایان رسانده‌ام و به مقصد رسیده‌ام.

هوش مصنوعی: مجنون مانند برق از کنار محمل لیلی رفت، ولی من چرا خودم را در راه بیابان سرگردان کردم؟

هوش مصنوعی: وقتی که دو چشمان من به تو وابسته شد و با تو انس پیدا کردم، از ارتباط با پریزادها و موجودات غیرانسانی جدا شدم و فقط به انسانیت خود پرداختم.

هوش مصنوعی: دیشب یادته که موهایم را به دامن تو ریختم و به نسیم گفتم چه لطفت را فراموش نکنم؟

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که از من انتظار نداشته باشید که به شما ایمان بیاورم، چون همه تلاش و ثروت من را در راه کمک به یتیمان شهر، به ویژه یتیمان شیخ، صرف کرده‌ام.

هوش مصنوعی: دیشب شنیدم که یک دیوانه به عشق تو می‌گفت که من این دانش را به لقمان آموختم.

هوش مصنوعی: گفتم که با موهای به هم ریخته‌اش داستانی بگویم و با این حرفم، دنیایی را به هم ریختم.

هوش مصنوعی: از سر رحمت یک لیوان شراب به من داد، در حالی که با چشمان گریان به میخانه نگاه می‌کردم.

هوش مصنوعی: ای ساقی، در میخانه عشق علی، دستی از سوی خداوند در کار است که من از زمان های قدیم به ستایش او شعر سروده‌ام.