هوش مصنوعی: به خاطر زلف‌های تو، به دنبالت رفتم و دیدم که جز غم و درد دل مردم در آن حلقه چیزی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: با شیخ از موضوع وحدت صحبت نکن، زیرا این صحبت به نوعی شرک به حساب می‌آید. من دیروز صدای نی و ساز را شنیدم که این موضوع را بیان می‌کردند.

هوش مصنوعی: نه، هرگز ممکن نیست که کلیم (موسى) از درخت طور گلی بچیند؛ چرا که من از گلشن چهره تو گلی چیده‌ام.

هوش مصنوعی: زمانی که به بادام تو عادت کردم، دیگر از انسان‌ها دور شدم و تنها به طبیعت و وحشی‌گری خودم روی آوردم.

هوش مصنوعی: خوشحال باش که رنج دل من بیشتر شد، چون بیماری چشمان تو را دیدم.

هوش مصنوعی: دیگر هیچ نیازی به تظاهر یا نشان دادن خود ندارم، زیرا از شدت دلتنگی و حسرت، تنها به یاد و تصویر تو در دل و جانم می‌زنم.

هوش مصنوعی: من در جستجوی تو همچون باد صبا، از کویی به کوی دیگر می‌دوم و غبار ناشی از محبت و یاد تو را بر سر هر مسیر احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: تا وقتی که گلبرگ تو به بوسه‌های خواستگاران پاسخ داد، تمام لباس‌هایم را مانند گل پاره‌پاره کردم.

هوش مصنوعی: ای تیر کمان، با ابرویت که به شکل کج است، بازگرد و به من بگو. من از فراق تو به قدری رنجیده‌ام که همچون کمان، خم شده‌ام.

هوش مصنوعی: من به خاطر دشواری‌ها و مشکلاتی که در مسیر دارم نگران نیستم، زیرا توانستم به هدف اصلی‌ام که رسیدن به کعبه است، دست پیدا کنم.

هوش مصنوعی: آشفتگی و سرگردانی در کجا می‌تواند باشد، در حالی که کعبه، خانه حیدر است؛ کسی که جز او، چهره‌ی خداوندی را ندیده‌ام.