هوش مصنوعی: گفتی که از دوری یار چطورم، حالا که مردم در این درد و غم، چشمانم پر از اشک و خون است.

هوش مصنوعی: وقتی ماه چهره تو را نمی‌بیند، ستاره‌ها از چشم من می‌ریزند و من از همه ستاره‌ها بیشتر هستم.

هوش مصنوعی: در تاریکی دوری و جدایی، من راه خود را گم کرده‌ام. ای خضر، مرا راهنمایی کن.

هوش مصنوعی: تا وقتی که به عشق و دوستی آشنا شدم، به نوعی دروس و علوم عشق را آموختم و در این زمینه مهارت پیدا کردم.

هوش مصنوعی: نگذار کسی به من آسیب بزند، از خودت غیرت نشان بده و نگذار که خونم بریزد.

هوش مصنوعی: من به شدت تشنه‌ام و در این حال، دوست مانند حیوانی بدون یار در کنار من است. بیا و ببین که وضعیت من چگونه است.

هوش مصنوعی: ای حلقه‌ی مو، از روی رحمت زنجیری برای جنونم بیاور.

هوش مصنوعی: او می‌گوید که پیروزی از من است و موهای تو به‌عنوان پرچم من به‌حساب می‌آید، هرچند که من در شرایط سختی قرار دارم.

هوش مصنوعی: با زیبایی چشمانت، خدا را به‌گونه‌ای مجذوب کن که هیچ‌کس نتواند او را از جادو و فریب من دور کند.

هوش مصنوعی: تو رفتی و آسمان نیز آرزو داشت که از این تغییر و تحولات آرامش بگیرد.

هوش مصنوعی: زمانی که نگاه حسی رقیب به تو معطوف شد، جذابیت تو باعث شد که اشک‌های من مانند چشمه‌ای بی‌پایان سرازیر شوند.

هوش مصنوعی: هر شب، با دیدن مردم و بی‌ نشان تو، قلبم به تنگی می‌آید و احساس درد می‌کنم.

هوش مصنوعی: ای شیر خدا، لطف کن و مرا از زحمت و مشکل روزگار پست نجات بده.

هوش مصنوعی: ای ابر، با چشم‌هایی نرم و زیبا، بر من باران رحمت ببار و آتش شوق و عشق درونم را خاموش کن.

هوش مصنوعی: تو در آشفتگی خود به طرز عجیبی گرفتار شده‌ای، من نیز از این عشق دیوانه‌وار به تو رهایی می‌خواهم.