هوش مصنوعی: ای کسی که بارها رفته‌ای و دوباره برگشته‌ای، در حالی که از عشق تو سرمست و خشمگین هستم، هرگز حاضر نیستم با کینه‌ات برگردم.

هوش مصنوعی: ای پنجه‌های نقره‌ای، تو که به زیبا و با وقار هستی، چه طور از خون دیگران تغذیه کرده‌ای و به خشم آمده‌ای؟

هوش مصنوعی: مردم هم مانند شکار تو هستند و نیازی به نگرانی از جانوران وحشی نیست؛ مراقب باش که از میان انبوه رهبران، تله‌ای در کمین است.

هوش مصنوعی: صوفی از خم صاف عشق، جامی می‌نوشد که این می، آینه‌ات را از زنگ و کدورت خواسته‌ها و هوس‌ها پاک می‌کند.

هوش مصنوعی: جان من رفته و سرم به عشق تو مشغول است، اما عشق تو از دل طبع پرواه خواهانم خارج نمی‌شود.

هوش مصنوعی: من فکر کرده‌ام که عشق اوست، اما می‌گویند که این فقط یک خواسته و هوس بوده است. افسوس که نتوانسته‌ام تفاوت آن را با زهر و تریاک تشخیص دهم.

هوش مصنوعی: ماه هر شب به دور خانه و بام تو می‌چرخد و صورتش را به درگاه تو می‌آورد و بر خاک می‌نشیند.

هوش مصنوعی: من از خضر درخواست کردم که آب جاودانگی را به من بدهد، او با خطی که بر لبان تو است به من اشاره کرد و گفت: این است.

هوش مصنوعی: دل همه در کعبه بود و اگرچه تصاویر بت‌ها آنجا بود، اما همیشه می‌گفتند: "فقط تو را عبادت می‌کنیم."

هوش مصنوعی: ای شیر خدا، نشانه حق، به تو پناه می‌بریم. هیچ راه نجاتی جز تو نیست و هیچ پناگاه دیگری وجود ندارد.