هوش مصنوعی: فصل بهار فرا رسیده و گل‌های زیبا و رنگارنگ شکوفا شده‌اند. زمین که تحت تأثیر بازیچه‌های طبیعی قرار گرفته، الآن به زیبایی و طراوت خود نمایان شده است.

هوش مصنوعی: تا وقتی که لذت و خوشی در باغ وجود دارد، چه کسی می‌تواند زیبایی و ظرافت پوشش خود را کنار بگذارد و به خاک بیفتد؟

هوش مصنوعی: ای موسی، در گلستان چیزی نگو که به تو نشان دهم، زیرا شعله‌های بسیاری مانند آتش کوه سینا روشن است.

هوش مصنوعی: گلی که تحت نور خورشید رشد کرده، مادرش با محبت و عشق به او نگاه کرده است. مانند مار که بر روی خاک دیده نمی‌شود، این گل نیز با دقت در حال رشد و پرورش است.

هوش مصنوعی: از دل خاک، لاله‌های خونین بسیاری رسته‌اند که نشان از درد و غم‌های پنهانی در درون دارند. این گل‌ها، خالی از غصه نیستند و خاطرات تلخ و غم‌انگیزی را به یاد می‌آورند.

هوش مصنوعی: فرزندانش همه شاد و سرخوش در حال رقص هستند و از شراب در کاسه ابر نوشیده‌اند، به حدی که خاک را به خاطر این شادی زیر پا گذاشته‌اند.

هوش مصنوعی: آیا کسی خواهد آمد تا زیبایی چمن را ببیند، در حالی که این همه ثروت و نعمتی که در دل خاک پنهان است، به طور بی‌پروا و آزادانه گسترش یافته است؟

هوش مصنوعی: باغ کافر پر از سنگ‌های قیمتی و نور و زیبایی شده است، پس به سرعت بیایید، زیرا خاک در حال فریاد زدن است که غارت می‌شود.

هوش مصنوعی: زمان سلطنت حق فرارسیده و جشن عجم برپا شده است، چرا که از خوشحالی، سرها به سمت آسمان بلند شده و بر خاک می‌افتند.

هوش مصنوعی: اگر امروز خود را به خاک مولی بسپاری، فردا جان بی‌تابت به خاطر آتش‌های آینده دچار آشفتگی خواهد شد.