هوش مصنوعی: چشمم را به لطف خود روشن کن تا از زیبایی‌ها و معانی خوب بهره‌مند شوم.

هوش مصنوعی: من شخصی رند و آلودگیم و ای ساقی، از شراب پاک و خالص برایم بیاور تا پاکی و طهارت را به من ببخشد.

هوش مصنوعی: ای نوبهار روحانی، مانند چمنی که از نسیم لطیف و روح‌بخش زندگی می‌گیرد، بر من نیز دمنده و تازه‌ساز باش.

هوش مصنوعی: من برای دین و دنیا به یک اشاره و ناز تو چشم دوختم، پس برخیز و از آن لب زیبای خود به من زیان مبر.

هوش مصنوعی: ما از بوسه‌های شیرین و دلنشین، تلخکام و غمگین شده‌ایم، بوسه‌هایی که بدون درد و رنج به ما بخشیده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: لشکر ترکان به ستایش خود می‌پردازند، و ملک یغما اجازه می‌دهد که به راحتی این کار را انجام دهند.

هوش مصنوعی: عروس‌های تازه، با اندیشه‌ای نو، مرا از لطف و پاکی خود بی‌نصیب مگذارید.

هوش مصنوعی: تا وقتی که فقط از علی تعریف نکنم، نمی‌توانم به معنای واقعی عباراتم بپردازم.

هوش مصنوعی: اگر پیام تو به آسمان‌ها برسد، آه‌های آشفته را به عنوان نماینده‌ای در آنجا منتقل کن.

هوش مصنوعی: همچون خلیل (ابراهیم) که در آتش نمرود ایستاد، تو نیز از این گرمای سخت سالم می‌مانی.