هوش مصنوعی: ای محبوب، لطفاً به آرامی برگرد و در خانه‌ام بنشین. گاهی باچاشنی شوخی و شیرینی‌ات سخن بگو و گاهی هم با نوشیدنی رنگارنگی من را خوشحال کن.

هوش مصنوعی: این زمان نه زمستان آخر است و نه موقع نوشیدن شراب. پس وقتی چه زمانی است؟ از حال لذت ببر و شاد باش.

هوش مصنوعی: اگر سرو چمن که تو هستی رفته، دوباره برگرد، و اگر گل سرخ هم که رفته، پرده زرخ خود را کنار بزن.

هوش مصنوعی: چون یک غنچه، دلشکسته و غمگین است، اما با لبخندش مانند گلی می‌درخشد. در این روز سرد، احساس غم نداشته و همچون آتشی روشن و گرم است.

هوش مصنوعی: وقتی یک انسان متعهد و پاکدامن باشد، از نوشیدن شراب باری نمی‌ترسد و از آتش آسیب نمی‌بیند؛ زیرا او همچون طلای خالص است که از ناخالصی‌ها دور است.

هوش مصنوعی: نمی‌توان در مهمانی شادی شرکت نکرد و از نوشیدن شراب خودداری کرد، زیرا این رفتار در مقابل زیبایی‌های طبیعی و الهی به دور از انصاف است. تو همچون بت‌های زیبا و خوش‌سیمایی، بر من تأثیر می‌گذاری.

هوش مصنوعی: تو پاک و خالصی و دامن تو نیز پاک است، پس لطفاً به من نگاه کن تا با هم شعری زیبا و دلنواز بسازیم.

هوش مصنوعی: در ستایش شیر حق، آن پادشاه بدون رقیب، اشاره به خدایی دارد که مانند سمند چرخ در میدان نبرد، در کمین است.

هوش مصنوعی: در جایی که امکان داشتن یک هدف وجود ندارد، زحمت کمان ای جنگجو بیهوده است، چرا که تیرهایی مانند تو در ترکش قرار دارند.

هوش مصنوعی: حیدر (علی) کی به یک خطا و تقصیر تو را به جهنم خواهد انداخت، هرچند که آتش و عذاب برایت شایسته باشد، در حالتی که تو در زندگی ناآرام و آشفته هستی.