هوش مصنوعی: ای ساقی، فصل بهار است و زمان مناسبی برای شادی و لذت بردن. از دانش و تجربه شیخ بهره ببرید و پیمانه‌اش را بشکنید تا از خوشی‌ها و نعمت‌های زندگی بیشتر استفاده کنید.

هوش مصنوعی: در مدت زمان‌های طولانی هیچ‌گونه فرصتی پیش نخواهد آمد، ای ساقی! کمی از جام می بنوش و درهای خوشی را به روی خود باز کن.

هوش مصنوعی: این دنیا و لذت‌های آن، که زودگذر و ناپایدارند، چندان ارزش ندارند. بهتر است به سراغ دوستی بیزا و همراهی جاودان برویم.

هوش مصنوعی: باران را مانند اشک ابر تصور کن و نگاه کن چگونه چشمانم پر از خون و غم است. به ناز و زیبایی گل توجه کن و حرکات شادی‌آور آن را ببین که لبخند می‌زند.

هوش مصنوعی: عاشقان به شدت از عشق رنج می‌کشند، به طوری که لب لعل او گویی به خون دل آنها آغشته شده و در دندانش نشانه‌ی این درد نمایان است.

هوش مصنوعی: ساقی، تو در دستت یک جام نوشیدنی داری و من به شدت تشنه‌ام و جانم به لبم رسیده است. لطفاً آن جام را به من بده و بگذار طعم و لذت آن را بچشم.

هوش مصنوعی: اگر شخصی ثروتمند باشد و بعد از مرگش به او پاداشی بدهند، آن پاداش هیچ فایده‌ای نخواهد داشت، زیرا درمان و نفعی پس از پایان زندگی فرد به دردش نمی‌خورد.

هوش مصنوعی: هر کسی در زندگی‌اش تلاشی نکند و زحمت نکشد، نمی‌تواند از میوه‌ها و نتایج خوب کار دیگران بهره‌مند شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که به دامن امام علی (ع) نچسبد و از او کمک نخواهد، حتی اگر امروز مانند نوح (ع) باشد، فردا طوفانی او را خواهد برد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در این جهان می‌بینی، به زودی تمام می‌شود و عمرش به پایان می‌رسد. اما عشق، لذتی پایدار و ابدی دارد که هیچ پایانی برای آن نیست. پس دنبال پایان عشق نباش.

هوش مصنوعی: اگر عشق در دل کسی به شدت شعله‌ور شود، مانند شمعی که آتش دارد، نمی‌تواند آن را پنهان کند.