هوش مصنوعی: من پول و ثروتم را در دستان خود می‌گیرم تا آن را به تو تقدیم کنم، اما با این احتمال که بخاطر بی‌وفایی‌ام، تو از من فاصله بگیری.

هوش مصنوعی: دل منتظر دیدن تو شده و از اشک چشمانم سرازیر شده تا هر جا که ممکن است به سمت تو بروم و به تو برسم.

هوش مصنوعی: در وجود تو هیچ تأثیری از اندوه و ناله‌های من وجود ندارد، حتی اگر تمام زمین را به آسمان برسانم.

هوش مصنوعی: من مانند شمعی هستم که در آتش می‌سوزد، اما از سوختن خود خوشحال هستم. شمع تنها زمانی خواهد مرد که آتش را نشان ندهد.

هوش مصنوعی: اگر غیر از تو به قلبم راهی پیدا کند، با دل شکسته و غمگین، به عشق تو زهر را بر در او می‌ریزیم.

هوش مصنوعی: عمر من طولانی نیست و به سرعت می‌گذرد، اگر زلف تو اجازه دهد، می‌توانم آن را به سمت خود بکشانم.

هوش مصنوعی: من زنجیری از دل به دو زرَش زلف تو وصل می‌کنم تا از چنگ این و آن رها شوم و آشفته‌ای نباشم.

هوش مصنوعی: اگر نفس سرکش و تندرویم را با عشق و محبت در مسیر کوی علی (ع) به آرامش برسانم، آن‌گاه از تمام دنیا و جهان برایم ارزشمندتر خواهد بود.