هوش مصنوعی: اگر کسی در نبرد به سوی کوی لیلی برود، اما نشانی از راه نیابد، باید بداند که صدای زنگ برای او راهنما خواهد بود.

هوش مصنوعی: هر جا که با سپاسگزاری و قدردانی حرف بزنم، جمع دوستانه و خوشایند به دلیل حمله مگس‌ها به هم می‌خورد.

هوش مصنوعی: عشق سرکش بر عقل غلبه کرده است، بنابراین به دین و دل بگو که راه نفس را ببندند.

هوش مصنوعی: اگر دزدی بر شحنه (نقطه‌ای که حاکمیت برقرار است) حاکم شود، دیگر به فکر حمله‌ی مأموران حکومت نخواهد بود.

هوش مصنوعی: نور شمع تو جان‌ها را روشن کرد و با کلیم (حضرت موسی) آنچه بر او رفت، به آن نور استناد می‌شود.

هوش مصنوعی: تو به سرعت می‌روی و من نمی‌توانم تو را نگه دارم و مهار اسب تو را بزنم.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به شهادت و نشانه‌ای اشاره می‌کند که بر اثر خون‌ریزی و درد هجران ایجاد شده است. او به شدت غمگین است و نشان این غم را در پنجه‌های خود می‌بیند، که به رنگی زیبا و جذاب است. این نشان‌دهنده تضاد میان زیبایی و درد وجود دارد.

هوش مصنوعی: عطر و زیبایی گل تو شایسته است، نه آنکه فقط در لباس زیبا باشد، زیرا گل خود چگونه می‌تواند در پارچه ابریشمی باشد؟

هوش مصنوعی: تو همچون نوری هستی که هیچ‌گاه خاموش نمی‌شود، به‌طوری‌که زبان‌ها از وصف تو ناتوانند.

هوش مصنوعی: در باغ تو علف‌های هرز وجود دارند، اما نگذار باغبان آن‌ها را از باغت دور کند.