هوش مصنوعی: آسمان به شدت بر من بسته شده و هیچ راه فراری نیست، مانند نقطه‌ای که در آخر کار به آنجا می‌رسم.

هوش مصنوعی: هرجا که بروم، هیچ کس در را به رویم باز نمی‌کند. عشق، مانند خضر، که راه را به یک سمت نشان می‌دهد، مرا به یک مسیر هدایت کرده است.

هوش مصنوعی: تنها صدای عشق تو در وجود من جریان دارد. اگر حتی یک لحظه هم این پیوند قطع شود، تمام ویژگی‌ها و صفات من نیز از بین می‌رود.

هوش مصنوعی: گدای دورندیش از روی لطف از پیر مغان می‌خواهد که سلطنت و حکمرانی‌اش را به آسمان و جهان بگوید و فرصتی برای او فراهم کند.

هوش مصنوعی: من آدمی هستم که شراب می‌نوشم و در تلاش برای بهبود خودم هستم، اما نمی‌دانم چه کنم وقتی تربیت و پرورش من این‌گونه است.

هوش مصنوعی: با افزایش عقل و خرد، دین و دل من از بین رفت. ای عشق، بیا که مملکت من خالی از سلطنت توست.

هوش مصنوعی: من با دل آشفته به در خانه علی آمده‌ام و به او امیدوارم، زیرا این در برای من به اندازه کافی از دنیا و آخرت ارزش و اهمیت دارد.