هوش مصنوعی: برخیز و با کمک زلف او، او را به خود بیاور و لحظه‌ای با او بگذران.

هوش مصنوعی: هرچند که مجلس پر از افراد است، اما آن شمع زیبا که جان پروانه را روشن می‌کند، همیشه درخشان است و باید از دشمنان و حسودان دوری کرد.

هوش مصنوعی: تو با قیمتی که شکر داشت، آبنبات را آوردی و در حین اینکه داستانی گفتی، از پسته‌ای که شیرین و لطیف بود، یاد کردی.

هوش مصنوعی: ای باغبان، اگر دیدی و درک درستی داری، به سرو بگو که بنشیند و آرامش خود را حفظ کند.

هوش مصنوعی: عزیز من، چشمان تو همچون تیری است که می‌تواند دل را نشانه بگیرد و بی‌هیچ تردیدی، من به خاطر عشق و شوق به تو باید حواسم را جمع کنم و از آنچه که تو را می‌آزارد دوری کنم.

هوش مصنوعی: در اینجا خیلی از شیرها به دنبال تو هستند، پس تو به عنوان غزالی زیبا از دام عشق فرار کن.

هوش مصنوعی: امروز از رازهای عشق آگاه شدم، به همین دلیل دل نگران و پریشانم را با لطفی آرامش بده و بر آتش درونم آب بریز.

هوش مصنوعی: تا زمانی که از ولی قدرت و امکان وجود داشته باشد، دوای درد تو را به شهر پارس می‌آورد، حتی اگر خود ولی در تبریز باشد.