هوش مصنوعی: امشب، ای عشق، به جمع عاشقان بگذار که پروانه‌ها را بسوزانند و الشعله‌های عشقی روشن کنند که نگذارند نور آن کاهش یابد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که به وصالت برسم، یک شب را خوش و شاد می‌گذرانم، بگذار بعد از آن همه شب و روز در آتش بیفتم و بسوزم.

هوش مصنوعی: صبح که می‌شود، هر کسی که خوشبختی و سعادتی دارد، به خانه‌اش برمی‌گردد.

هوش مصنوعی: چشم عاشق که بر چهره محبوب خیره می‌شود، دیگر از آن نگاه پرمهر و دلربا باز نخواهد گشت.

هوش مصنوعی: وقتی نور خورشید می‌تابد، نمی‌توان به کسی گفت که چشم‌هایش را ببندد.

هوش مصنوعی: دل پریشان و ناآرام تو در چنگال کسی نیست که بتواند آن را به آرامش برساند، مانند پرنده‌ای که به راحتی رام نمی‌شود.

هوش مصنوعی: عشق و دوستی با علی (حیدر) را در دل داشته باش و از زندگی لذت ببر. به راحتی از کنار زاهدانی که فقط در ظاهر دیندارند و ریاکارند، بگذر.