هوش مصنوعی: ای کسی که در بالای خود، لباس ناز و زیبایی داری، دو جهان در مقابل در تو به ناتوانی و احتیاج ایستاده‌اند.

هوش مصنوعی: عشق به قدری قوی است که حتی اگر مشکلات و فتنه‌ها به وجود بیاید، نمی‌توانند مانع آن شوند. در واقع، عشق بلندتر از هرگونه موانع و چالش‌هاست.

هوش مصنوعی: دل بی‌چاره‌ام به خاطر آن موهای تابدار مانند کبوتر، مثل کبوتر در چنگال شکارچی می‌زند.

هوش مصنوعی: هرکس که در دام زیبایی‌های محبوبان بیفتد، نمی‌توانند او را رها کنند تا وقتی که دوباره به آنجا برگردد.

هوش مصنوعی: او چنان مهارت دارد که هرگز به غیر از خود نظر نمی‌اندازد و وقتی تو را می‌بیند، تمام حواسش به تو جلب می‌شود.

هوش مصنوعی: در جایی که عشق به مهمانی آمده، عقل او به خاطر عشق منحرف شده و توانایی درک واقعیات را از دست داده است.

هوش مصنوعی: پروانه به نور شمع می‌نگرد و از او می‌خواهد که بسوزد، زیرا از سختی و نادانی معشوق رنج می‌برد و به همین دلیل می‌کوشد با این درد کنار بیاید.

هوش مصنوعی: چشم من به آن کمان ابرو بود، غافل از چشمان تیرانداز.

هوش مصنوعی: در مسیر عشق، حتی سختی‌ها و مشکلات نیز به شکل زیبا و باارزشی ظاهر می‌شوند و نشان‌دهنده‌ی شرافت و افتخار هستند.

هوش مصنوعی: عشق تو مرا به شدت می‌برد و شوق و ناز تو همچون بت دلربا می‌گیرد.

هوش مصنوعی: شوق لیلی در دل مجنون، زیبایی و خوشی محمود را از افکار ایاز تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: وقتی گل زیبایی‌اش را نشان دهد، بلبل سرمست شروع به آواز خوانی می‌کند.

هوش مصنوعی: ای پادشاه سرزمین یگانگی، ای علی، ای نگهبان اسرار.

هوش مصنوعی: مانند پرنده‌ای که در قفس گرفتار شده و ناآرام است، تو نیز در شیراز دچار سردرگمی و پریشانی هستی.

هوش مصنوعی: اجازه بده تا او بال و پرش را باز کند و با لطف و مهربانی، در هوای تو پرواز کند.