هوش مصنوعی: من به خاطر وصال معشوقم دلخوش و شادابم، اما وقتی او نیست، مانند کوهی از غم و حسرت در دل دارم.

هوش مصنوعی: ای محبوب من، وقتی که تو به زیبایی به من نزدیک می‌شوی، فضای پیرامون به گلزار تبدیل می‌شود و آتشی در وجودم شعله‌ور می‌شود که فقط با دیدن تو بیدار می‌شود.

هوش مصنوعی: آه من مانند برقی از سینه‌ام بیرون می‌زند و مانند سیلی از درونم جریان پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: برای تو خوش باشد که در باغ و بستان هستی، اما یاد تو برای من از تمام باغ‌ها شیرین‌تر است.

هوش مصنوعی: من در دلم هیچگاه به دوستانم نگفتم که با رقیبان تو درگیر هستم.

هوش مصنوعی: تو به رنگ چهره دل من سوگند یاد کردی و به آن موی زیبا که نشانی از معنای عمیق دارد.

هوش مصنوعی: زمانی که من سفر را آغاز کردم، پرده‌ی رازهای پنهان به طور کامل کنار رفت.

هوش مصنوعی: تو پیوندی را گسستی که محکم‌تر از خود جان بود و عهدی را شکست‌ که مانند سدی قوی و مستحکم است.

هوش مصنوعی: وقتی که به مانند گلی در کنار خارها قرار گرفتی، با مدعی در میخانه همدم و شریک شدی.

هوش مصنوعی: من را در کوی محبت نرید که در طوس به زائرین می‌پردازم.

هوش مصنوعی: نترس از افرادی که ظلم می‌کنند و به سرنوشتشان فکر نکن، چون از عواقب کارهایشان نگران نباش.

هوش مصنوعی: از مژه‌هایش مانند تیغی تند به چشمانت می‌زند و زلف‌های پیچیده‌اش بر گردنت می‌افتد.