هوش مصنوعی: پسته‌ای که خندان است، پوستش را باز کرد و لعل (که نشان‌دهنده زیبایی و ارزش است) مانند شکر به نظر می‌رسد. زیرا قیمت شکر در بازار پایین آمده است.

هوش مصنوعی: وقتی محبوب شیرین لبانش را خنده می‌زند، تعجبی ندارد که مانند پسته با طعمی شیرین جذاب و خوشمزه باشد.

هوش مصنوعی: اگر به بازار رفته‌ای تا یوسف را پیدا کنی، سرهایت را پایین بینداز، چون اگر زر و پولی در کیسه‌ات نیست، ارزشی در کار تو نخواهد بود.

هوش مصنوعی: به شیشه بگو که از سنگ کناری فاصله بگیرد، چون صحبت با آدم نادرست باعث آزار و زحمت می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر قیمت چیزی نشکند و از ارزش آن کاسته نشود، حتی اگر جواهر خوبی برای خرید در دسترس نباشد، همچنان نیاز به خریدار خواهد بود.

هوش مصنوعی: ما دفتر پرهیز و خودداری را با آب میکده شستیم و لباس و دستار خود را در خانه میخانه رها کردیم.

هوش مصنوعی: به کسی که به دنبال خوش‌گذرانی و مسرت است، می‌گویم که از خوردن شراب و مستی پرهیز کند، چون دیگران از حال مردم بیدار و هوشیار بی‌خبرند و ممکن است برایشان دردسر ساز شود.

هوش مصنوعی: اگر زلف پریشان و خمیده‌ات را بشکنی، مانند این است که بلبل و عطار را نیز بشکنی.

هوش مصنوعی: ای دل، از عشق و حقیقت غرق شور باش مانند منصور، تا اینکه با شجاعت و افتخار به سر دار بروی.

هوش مصنوعی: وقتی او ظاهر شد، دنیا را به دیوانگی کشاند و چهره زیبای مرا زیر پرده‌ای از راز و حجاب پنهان کرد.

هوش مصنوعی: در اینجا به شب و تاریکی آن اشاره شده که در پی روز می‌آید و به نوعی نشان‌دهنده این است که شب و روز هر دو به هم مرتبط هستند. در این میان، زیبایی و دلربایی روز، به صورت واضح و عیانی در تاریکی شب نمایان می‌شود. این بیت، ترکیب پیچیدگی‌های زمان و زیبایی را به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: احوال دل پریشان چیست؟ وقتی که پرنده‌ای در گودی زلف او نشسته و در دهن ماری خانه کرده است.

هوش مصنوعی: برای مقابله با جادوگری و حقه‌های ضحاک، به علی ابن ابی‌طالب که مردی شجاع و توانمند است پناه می‌آورم.