هوش مصنوعی: تعداد زیادی از مژه‌ها به نشانه‌های چشمان تو می‌ریزند و اشک از مردمک چشم به مانند خون از زخم نیشتر می‌ریزد.

هوش مصنوعی: در جمع مستان، برای غم تو نیازی به نقل و می نیست، زیرا شادی و لذت را می‌توان از لب، چشم و دهان به دست آورد که همچون بادام و شکر شیرین و دلنشین است.

هوش مصنوعی: من از چشمان و موهای تو نمی‌توانم جدا شوم، زیرا در مسیر عشق، ترک‌های زیبا جانم را به دام می‌اندازند و جادوگران سحرآمیز نیز در این راه منتظرم هستند.

هوش مصنوعی: تو با وجودی بلند و زیبایی، چشمانت خود سازندهٔ فتنه‌ها هستند. من از این فتنه‌ها دچار حیرت شدم و انگار از خود بی‌خبر شده‌ام.

هوش مصنوعی: سلام ای درخشش سوزان عالم، دوباره ظهور کن تا خرمن وجود ما را از خشک و تر بسوزانی.

هوش مصنوعی: واعظ اگر به روز قیامت اشاره کند و بخواهد داستان جدایی مختصر عشق را بگوید، به نوعی به مشکلات و فتنه‌های آن روز اشاره دارد.

هوش مصنوعی: جز به داستان زلفت، هیچ‌کس در طول روز و شب سخنی نمی‌گوید، زیرا او از این دایره به روز قیامت راهی ندارد.