هوش مصنوعی: زمان صبح است، پسر! بیدار شو و فنجان شراب را در دست بگیر. تا وقتی فرصت داری، این لحظه را از دست نده.

هوش مصنوعی: بپا خیز و مانند صوفیان برقص، در حالی که موزیک پخش می‌شود. به نوازنده بگو که سازش را به صدا درآورد و ساقی را بخوان تا جام را بیاورد.

هوش مصنوعی: در کتاب زهد و نفاق، با آب آتش ایجاد کن تا این زاهدان ناپخته به بلوغ و پختگی برسند.

هوش مصنوعی: از آن آب گرم و داغ، نسیم ملایم آذری به سوی بلبلان می‌وزد و پیامی از گل برایشان می‌آورد.

هوش مصنوعی: ای زاهد، تسبیح را از دست بگذار و کمربند را ببند. از شوقی که داری فریفته نشو. از این دانه (مادیات) کسی را دور کن و از راه این دام دوری کن.

هوش مصنوعی: در فرهنگ ما، داشتن نام خوب برای کسی که در دین و مذهب ما حضور دارد، شرم‌آور است. برای عاشقان، آماده باش که خبر خوشی از ما برای آن شخص نیکوکار بیاوری.

هوش مصنوعی: چشمان او و آن ابروهایش چه زیبایی دارد، به‌طوری که اگر کسی نگاهی مانند تیغ تیز به دست ترک‌های قاتل داشته باشد، باز هم نمی‌تواند با آن رقابت کند.

هوش مصنوعی: امشب شبی است که به وصال می‌رسیم، پس ای خوش‌حالم، نوبت آواز خواندن تو نیست، بگذار صدای ناتمام را تاخیر بیندازم.

هوش مصنوعی: شب خوب و خوشی آغاز شده، اما بامداد نزدیک است. ای کاش همان‌طور که شروع کار ما خوب است، نتیجه‌اش هم خوب و دلپذیر باشد.

هوش مصنوعی: افراد خاص و ویژه‌ای که در بزم عشق حضور دارند، نباید نگران کسانی باشند که به جمع آن‌ها تعلق ندارند. هر کسی که به این محفل خاص راه یابد، دیگر دغدغه‌ای از آنچه در خارج می‌گذرد ندارد.

هوش مصنوعی: دنیای دو گیتی، با زیبایی و جاذبه‌ی زلف او به هم ریخته است، و این کافران با ساحرانه‌ای خاص، رونق و اعتبار اسلام را از بین می‌برند.