هوش مصنوعی: کسی بر روی زلف زیبا این زیبایی‌ها را به وجود آورده که به گلبرگ‌ها جانی تازه و زندگی بخشیده است.

هوش مصنوعی: کسی که نور را به آتشکده می‌تاباند و ابرو را به سمت محراب‌ها می‌کشاند.

هوش مصنوعی: سودا به موهای زیبای آنان افکنده شده است، به‌طوری که از رنگین بودن لب‌هایشان مانند عناب‌ها‌ به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: به طاووس‌ها چترهایی رنگارنگ داده‌اند که به کبک‌ها بپوشانند و سنجاب‌ها نیز خود را زیر آن‌ها پنهان کنند.

هوش مصنوعی: آفریننده‌ی نغمه‌ها با نی و ساز، آن کسی است که در لایه‌های موسیقی، نت‌ها و ضربات را به هم پیوند داده است.

هوش مصنوعی: آن کسی که از نیش زنبور شهد شیرین به دست آورد، مانند کسی است که از صدف در دریا مرواریدهای زیبا و باارزش به دست می‌آورد.

هوش مصنوعی: ای ساقی، با بزرگواری و لطفت، از ظرفی پرکن و به ما بده تا از دردهایمان کمی تسکین بگیریم و به آرامش برسیم.

هوش مصنوعی: از زیبایی جاودان عشق ظهور کرد و به واسطه عشق، وسایل و ابزارهای مختلف فراهم آمد.

هوش مصنوعی: نور هر ذره‌ای به وضوح دیده می‌شد، همانطور که نور ماه از پنجره‌ها تابیده بود.

هوش مصنوعی: نجوم‌دان با استفاده از ذرات او به مانند تابش خورشید، به شناخت و کشف اسرار می‌پردازد.

هوش مصنوعی: از یک دریا، تمامی موج‌ها خواسته‌اند که بر روی آب‌ها طرح و نقش بزنند.

هوش مصنوعی: این ماهی‌ها که از دریا دور افتاده‌اند، از حیرت به دور آب‌ها سرگردانند و نمی‌دانند چه باید بکنند.

هوش مصنوعی: شهر دانش و علم الهی به وسیله علی باز شده است و او کلیدهای آن را در دست دارد.

هوش مصنوعی: ای کسی که سر و وضع آشفته‌ای داری، از این در به سمت دیگر نرو؛ چرا که برکت باران به زمین‌های نرم و مستعد می‌رسد، نه به جاهایی که سخت و نامناسب هستند.