هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌داند عشق چقدر ارزش دارد، اما کافی است بدانیم که انسان‌ها برای عشق به چیزهای دیگر وابسته‌اند.

هوش مصنوعی: شیخ در طول روز و شب برای رسیدن به بهشت تلاش می‌کند، اما آیا بهشت تا وقتی که در دیدار دوست نیست، معنایی دارد؟

هوش مصنوعی: چطور می‌توانم از تو جدا شوم در حالی که وجودم به تارهای زلف تو گره خورده و وابستگی دارد؟

هوش مصنوعی: تو آن معبودی هستی که آیات قرآن و دلایل روشن بر تو گواهی می‌دهند و موهای تو به حق سوگند خورده‌اند که عظیم هستند.

هوش مصنوعی: به زیبایی چهره‌ات نگاه کن و با دیده‌ی دل، هر کسی که آرزوی تو را دارد، به حقیقتی ازلی برخورد می‌کند.

هوش مصنوعی: دل بیچاره من ارزشش را چه کسی می‌داند؟ از بس که عoشق و احساسات من به سمت تو می‌ریزد، گویی که کاروانی از دل به سوی تو روانه شده است.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چگونه می‌توانم صبور باشم و هوشیار بمانم در حالی که طوفان عشق تو تمام ذهن و فکر مرا بر هم می‌زند.

هوش مصنوعی: مدعی در جمع ما درباره تو صحبت می‌کند و در دل من که پر از درد و زخم است، حرف‌هایش مانند نمک پاشی روی زخم‌ها می‌زند.

هوش مصنوعی: عالم به وسیله اراده و قدرت او شکل می‌گیرد و هیچ تغییر و تحولی در جهان بدون خواست او اتفاق نمی‌افتد، چون توانایی و قدرت علی به عنوان تجلی حق، همانند دست خداوند در اداره امور جهان است.

هوش مصنوعی: من از کسانی هستم که در راه وفا و صداقت، هر ناملایمتی را از دوست ببیند، خوشنود می‌شوم.

هوش مصنوعی: دیشب در مورد زلف تو، داستانی پریشان و زیبایی را نوشتم زیرا اثر قلم تو بوی خوشی را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: اگر نسیم رحمت علی به جریان بیفتد، دیگر چه نگرانی‌ای وجود دارد وقتی که تنبلی و گناهان تو مثل کوه الوند بزرگ و سنگین هستند؟