شمارهٔ ۱۵۰
هر کرا خسرو دل در گرو شیرین است
باغ فردوس دلش منزل حور العین است
خاک فرهاد چه بر باد دهی ای خسرو
که برآمیخته خاکش بغم شیرین است
عنکبوتست که در پرده مگس صید کند
آنکه بی پرده کبوتر ببرد شاهین است
آه اگر دست بخون دگران آلاید
آنکه سر پنجه اش از خون دلم رنگین است
خار پشتست و مغیلان شب هجرم بستر
گر زدیبا و حریرم همه شب بالین است
نوبهارم زفراق تو دهد رنگ خزان
گر بدیماه بود وصل تو فروردین است
بوی لیلی بسر تربت مجنون چو رسید
خیزد و گوید روح الله منظور این است
شاه بیعشق گدائیست بسی بی تمکین
گرچه درویش بود عاشق با تمکین است
بدعا خواسته آشفته چو وصلت از خدا
همه شب ذکر ملایک به سما آمین است
اطلاعات
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
هر کرا خسرو دل در گرو شیرین است
باغ فردوس دلش منزل حور العین است
هوش مصنوعی: هر کسی که دلش در محبت شیرین است، بهشت دلش جایگاه حوریان بهشتی است.
خاک فرهاد چه بر باد دهی ای خسرو
که برآمیخته خاکش بغم شیرین است
هوش مصنوعی: ای خسرو، در مورد فرهاد نگران نباش، چرا که خاک او که با عشق شیرین درآمیخته، ارزش زیادی دارد و نباید در باد بپراگنیم.
عنکبوتست که در پرده مگس صید کند
آنکه بی پرده کبوتر ببرد شاهین است
هوش مصنوعی: عنکبوت کسی است که در دام و فریب، مگسها را شکار میکند؛ اما آن کس که بدون هیچ حاشیه و پردهای، کبوتر را میرباید، همانی است که قدرت و مهارت واقعی را دارد.
آه اگر دست بخون دگران آلاید
آنکه سر پنجه اش از خون دلم رنگین است
هوش مصنوعی: احساس عمیق ناراحتی و اندوهی در من وجود دارد، زیرا اگر کسی دست به خون دیگران آلوده کند، این در حالی است که خودم قبلاً از درد و رنج زیادی رنج بردهام و حالا آثار آن هنوز بر من باقی مانده است.
خار پشتست و مغیلان شب هجرم بستر
گر زدیبا و حریرم همه شب بالین است
هوش مصنوعی: خاری در پشت من است و در فراق شبانه، بستر من پر از درد و غصه است. اگرچه دیبا و حریر را بر روی بستر کشیدهام، اما تمام شب در غم و اندوه به سر میبرم.
نوبهارم زفراق تو دهد رنگ خزان
گر بدیماه بود وصل تو فروردین است
هوش مصنوعی: بهار من از دوری تو رنگ و بوی خزان به خود میگیرد. اگر وصال تو مانند ماهی زیبا باشد، بهار واقعی و شکوفایی جانم فروردین خواهد بود.
بوی لیلی بسر تربت مجنون چو رسید
خیزد و گوید روح الله منظور این است
هوش مصنوعی: وقتی بوی لیلی به خاک مجنون میرسد، مجنون براساس این بوی آشنا به یاد عشقش میافتد و با شور و شوق میگوید که روح حتی در این دنیای مادی نیز وجود دارد.
شاه بیعشق گدائیست بسی بی تمکین
گرچه درویش بود عاشق با تمکین است
هوش مصنوعی: حکایت از این دارد که کسی که بدون عشق و علاقه زندگی میکند، در واقع مانند یک فقیر است که هیچ مقام و منزلتی ندارد. حتی اگر ظاهراً درویش باشد، اما در عشق و اطاعت از معشوق احساس غنا و بزرگی میکند. در مقابل، عاشق واقعی با احترام و سجود به پرستش محبوبش میپردازد، و در این حالت دارای ارزش و مقام است.
بدعا خواسته آشفته چو وصلت از خدا
همه شب ذکر ملایک به سما آمین است
هوش مصنوعی: در دل ناآرامی و آشفتگی، دعا میکنم که به وصالی دست یابم. همه شب ملائکه در آسمان میگویند آمین.

آشفتهٔ شیرازی