هوش مصنوعی: در میان مویت نشانه‌ای وجود دارد که حکایت از راز و عکسی از دلتنگی و زیبایی تو می‌کند.

هوش مصنوعی: اگرچه در دنیا صدها چهره زیبا وجود دارند، اما شب من با نبودن روی تو تاریک و سرد است.

هوش مصنوعی: درد عشق را به عقل گفتم که درمان کند، اما عقل به کار خود مشغول شد و عشق من همچنان باقی ماند.

هوش مصنوعی: به خاطر وجود خار در کوی تو، تخت خواب من به نظر نمی‌رسد؛ انگار قالیچه‌های پرنیان زیر پایم گسترده شده است.

هوش مصنوعی: بیا مرا از زیر خاک بلند کن، زیرا می‌گویند که روحی وجود دارد که به استخوان‌ها وابسته است.

هوش مصنوعی: کاروان به طور مخفیانه و بدون سر و صدا حرکت کرد و محمل (بار) را با خود برد، اما صدای درای کاروان هنوز به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر در بهشت هم حافظان خوشبختی در بند باشند، برای ما اهمیتی ندارد چون ما لذت‌های دنیوی و نوشیدن در میخانه‌ها را داریم.

هوش مصنوعی: من فکر نمی‌کنم که جای دیگری غیر از کوی تو وجود داشته باشد که خدا در آن باشد، حتی اگر بهشت هم ابدی باشد.

هوش مصنوعی: سگ تو هنوز با من دوستی دارد، اما می‌دانم که دلیل این نزدیکی فقط وجود یک استخوان در میان ماست.

هوش مصنوعی: مرا در بر آسمان نبر، زیرا سرم در جستجوی آن درگاه است.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی جانم را بگیری، من همچون شمع می‌سوزم و با روشنی وجودم، داستان و یاد تو را تا زمانی که می‌توانم صحبت کنم، روشن نگه می‌دارم.

هوش مصنوعی: گفتار دربارهٔ نکته‌ای که واقعی نیست، شبیه به خیال و توهم است و اگر چنین گفته‌ای وجود داشته باشد، فقط در ذهن شخص وجود دارد.

هوش مصنوعی: علی، بزرگ و آگاه در عالم ناباوری و بی‌سر و سامانی است، و من به عشق او تا زمانی که نفس می‌کشم، دچار شور و هیجان خواهم بود.