هوش مصنوعی: از در به درون آمدم، در حالی که سرمست و شاداب بودم و شیشه‌ای در دست و پیاله‌ای در دست دیگرم بود.

هوش مصنوعی: از آن آشوبی که به وجود آورده بود، ما هزار تلاش کردیم و هرگز دست از کوشش برنداشتیم.

هوش مصنوعی: از دیدن زیبایی‌های چهره‌های دل‌نشین، نمی‌توان به سادگی چشم برداشت و نگاه نکرد.

هوش مصنوعی: چشمان تو مانند شرابی است که انسان را مست می‌کند، حال آنکه دل ما از غم و درد خون گریه کرده است. بهتر است احتیاط کنی و از این نگاه بپرهیزی.

هوش مصنوعی: ای کوی مغان، چه جایگاه والایی داری، که عرش برتر از این، در برابر خاک پست تو بی‌ارزش است.

هوش مصنوعی: جز در کنار میفروشان پیر، جایی دیگر برای من وجود ندارد.

هوش مصنوعی: آن مرد روحانی و عارف که به درک و حقیقت رسیده بود، با احاطه بر اصول و قوانین دین، به آرامش و سکون در خانه‌اش پناه برد.

هوش مصنوعی: وقتی از خودت رهایی یابی، به دوست ملحق و به آرامش برمی‌گردی.

هوش مصنوعی: هر کسی که به جمع تو ملحق شود، فردا دیگر به زنجیر وابستگی‌ها نخواهد بود.