هوش مصنوعی: دوست در دل من جا گرفته است مانند مغزی که درون پوست قرار دارد.

هوش مصنوعی: به او گفتم که قامت تو مانند سرو است، زیرا دلربا و جذاب و جستجوگر دل‌هاست.

هوش مصنوعی: من در وصف زیبایی تو به درخت سرو ناز اشاره کردم و گفتم که چهره‌ات به زیبایی ماه است.

هوش مصنوعی: در جایی که سرو وجود دارد، چهره‌ای چون ماه دیده نمی‌شود و در جایی که ماه هست، هلال ابرو نیز حضور ندارد.

هوش مصنوعی: تعجبی نیست اگر خون من ریخته شود، زیرا او ترک است و ظالم و بدطینت.

هوش مصنوعی: عقل و فکرم به شدت در عذاب است، ای عشق، بیا که زمان عاشقی و شور و شوق فرا رسیده است.

هوش مصنوعی: موها و چهره‌ات مانند آتشکده‌ای است که دل هر بیننده‌ای را می‌سوزاند و به سوی خود جذب می‌کند.

هوش مصنوعی: این زیبایی و جاذبه ناشی از لبان آن دو است و این افسون و جادو به خاطر چشمان زیبای آن‌هاست.

هوش مصنوعی: برخی اوقات جان انسان به زندگی و نشاط می‌آید و گاهی به شدت دچار رنج و اندوه می‌شود. این فراز و نشیب‌های زندگی از ذات وجود به‌وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: گفتم که بر چشم‌های زلف مشکی‌اش تکیه کرده‌ام، او پاسخ داد که نه، اینجا جایی است برای آرامش و زیبایی آهو نیست.

هوش مصنوعی: دل ما در مقابل زیبایی‌ها و عشقت، به اندازه‌ی لشکری از هلاکو در برابر بغداد ویران است.

هوش مصنوعی: دلم به هم ریخته و زخم‌دار شده، به خاطر آغوش زلف‌های خوش‌بو و عطرین تو.

هوش مصنوعی: وقتی دشمنان به تو حمله می‌کنند، ای دل، به سوی خداوند پناه ببر و فرار کن.