هوش مصنوعی: نگذار که فکر کنی بین من و تو ارتباط خاصی وجود دارد. اگر هم که به عمد به من آسیب برسانی، می‌گویم که تقصیر توست.

هوش مصنوعی: بین من و شیخ این موضوع معروف وجود دارد که جزای خوبی و بدی، حتماً چیزی در پی دارد.

هوش مصنوعی: کیخسرو، پادشاه بزرگ ایران، اگر در محفل دیر مغان مانند یک گدا باشد، عار و تاج او از جام جم به چه کارش می‌آید؟ به عبارتی، داشتن مقام و قدرت وقتی که در جمعی بی‌ارزش باشی، چه فایده‌ای دارد؟

هوش مصنوعی: چرا دل من به سمت مهمانی رقیب کشیده شد، مگر در جمع غریبه‌ها هم دوستی وجود دارد؟

هوش مصنوعی: ای پزشک، لطفاً زحمت بی‌جهت را از من دور کن. از درد عشق می‌کشی، اما فکر می‌کنی دارویی برایش وجود دارد؟

هوش مصنوعی: تمام دل ها و وجود انسان‌ها باید پر از صفا و خلوص باشد. اگرچه مکان‌هایی مانند کعبه، مروه و صفا وجود دارند، اما مهم‌تر از آن، تمیزی و پاکی درون انسان است.

هوش مصنوعی: از نادانان دوری کن، ای دل، چون دیگر نیازی به گنج از خاک کوی مغان نیست؛ زیرا که تو خود مثل طلا و کیمیا هستی.

هوش مصنوعی: من از هر طرف در این دنیا ناامید و سرگردانم، اگر اندکی امیدی هست، فقط به رحمت خداوند وابسته است.

هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌تواند دل را بنویسد، زیرا خود تو دین و مذهبی به عشق تو هستی، و این عشق با خون و جان به بهای جالبی رقم خورده است.