هوش مصنوعی: از آن سو، هنگامی که سپاه داور به سوی جنگ می‌رود، نشانی از کینه و دشمنی بر جای می‌گذارد.

هوش مصنوعی: ارتش شامل سی هزار جنگجو بود و بیش از دویست فیل با زره و تجهیزات در جلو صف قرار داشتند.

هوش مصنوعی: شجاعان با انگیزه و تعصب در مقابل هم صف‌آرایی کردند و جان خود را همچون سپر در دست گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: سوارانی که تعدادشان زیاد بود، به میدان آمدند و دلیران از کمین‌ها بیرون آمدند و به حمله پرداختند.

هوش مصنوعی: از کوه صداهایی به خاطر کینه و دشمنی بلند شد و از تیرهایی که بر بالای ابرهای آهنین پرتاب شده، باران تندی آغاز گردید.

هوش مصنوعی: شتاب و تأخیر، کینه و عواطف را در هم آمیخته‌اند و از این ترکیب، خون و غبار زمین به دو رنگ در آمده است.

هوش مصنوعی: هوا پر از ذرات خاک و غبار شد و در هر طرف، گرد و غبار به صورت نورانی درخشید.

هوش مصنوعی: تو گفتی به خاطر خون‌هایی که ریخته می‌شود، جهان دچار زخم‌های عمیقی می‌شود.

هوش مصنوعی: خرطوم فیل‌ها مانند مارها به هم پیچیده و خمیده شده است.

هوش مصنوعی: افراد به شدت با یکدیگر درگیر شدند و به دلیل زخم‌ها و آسیب‌هایی که به هم وارد کردند، خونی که بر یکدیگر ریختند، به هم آمیخته شد.

هوش مصنوعی: فیل‌ها اثر ضربه را گرفتند و از زابل به حرکت درآمدند، حالتی مانند قیام و شورش به وجود آمد.

هوش مصنوعی: بسیاری از افراد از قدرت و عظمت دچار سقوط شدند و خیلی‌ها بدون توانایی و قدرت باقی ماندند.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته شده که یکی از جنگجویان سلاح خود را به زمین انداخت و دیگری که دلش از ترس و بدگمانی پر بود، به سرعت از میدان فرار کرد.

هوش مصنوعی: از اثر آن، سریع‌الحرکت‌هایی مانند ادهم به یلان (سلطنت‌ها) ندا می‌دادند و هر یک را به نام خود می‌شناساندند.

هوش مصنوعی: عنان چند را باز کرد و گفت هیچ‌کس باقی نمانده است که با درد همدل باشد.

هوش مصنوعی: این بیت به بیان احساسات عمیق و اندیشه‌های انسانی اشاره دارد. در آن، شخص به نوعی از ناکامی یا درد فراق پرداخته و از وضعیتی نامناسب و دلخراش سخن می‌گوید. این احساسات می‌تواند به نوعی جنگ و جدال درونی یا جنگ در سطح اجتماع را نشان دهد که به دنبال آرامش یا رهایی می‌گردد. در واقع، این کلمات نمایانگر تلاش برای مقابله با مشکلات و چالش‌های زندگی هستند، در حالی که فریادهای عاطفی و احساسی نیز در پس آن نهفته است.

هوش مصنوعی: با این مقدار نیرو، لشکر به شدت حمله کرد و به قدری سپاه را به زمین زد که دیگر نتوانستند مقاومت کنند.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که نبردها و درگیری‌ها میان مردان بزرگ و معروف در هر دو طرف، به خاطر کسب شهرت و افتخار است. جنگ به دنبال نام و آبرو وجود دارد.

هوش مصنوعی: سوار بر اسب، کنترل و هدایت آن را به دست گرفت و با نیزه، سران و فرماندهان را از میدان نبرد دور کرد.

هوش مصنوعی: کجا رفتی که در جنگ و نبرد، به شکلی خونین، آن گرد غم و اندوه را آرام کردی؟

هوش مصنوعی: به طور کلی این بیت به تصویری از تغییرات و دگرگونی‌های طبیعت و آسمان اشاره دارد. به نظر می‌رسد که زمانی که سپیدی آسمان در حال فرو رفتن است، زمین و دنیا به رنگ بنفش درمی‌آید و نشان از تحول و زیبایی این تغییرات دارد.

هوش مصنوعی: در مسیر سکاوند، همانند بادی که در شب تاریک و سنگین چون قیر می‌وزد، گذشت و رفت.

هوش مصنوعی: بر دامن کوه، چیزی فرود آمد که همه حیات و سرسبزی آن منطقه مانند باغی زیبا و پرگل بود.

هوش مصنوعی: فراریان از هر جایی به سوی کوه دسته‌جمعی فراخوانده می‌شوند.

هوش مصنوعی: پیل شست به جمعیت زیادی از جنگجویان قوی و ماهر پیوست که مانند یک لشکر به هم نزدیک شده بودند.

هوش مصنوعی: همه افرادی که خسته و دلسرد هستند، به خاطر تشنگی طولانی روح و دلشان از هم گسیخته شده است.

هوش مصنوعی: نور صبحگاه که بر کوه‌ها و دشت‌ها می‌تابد، به قدری گسترش یافته و درخشان است که سپاه شب را وادار به عقب‌نشینی می‌کند.

هوش مصنوعی: زمانی که سکه‌های آسمانی مانند دینار از نیکویی و زیبایی به دنیا می‌آیند، به آرامی و یکی یکی از میناهای سبز در می‌آید.

هوش مصنوعی: پرچم شاه کابل ظاهر شد و سپاه تمام از پشت آن به یکباره رسید.

هوش مصنوعی: سپاه آو ل به شدت بلاتکلیف و دچار سردرگمی ماندند و به خاطر آثار و نشانه‌ها، هر نوع راهی را امتحان کردند.

هوش مصنوعی: به ما گفتند برای مشکل جنگ چه کنیم، در حالی که در جهان هرج و مرج و تنگنا ایجاد شده است.

هوش مصنوعی: ما به حدی خسته و نالان شده‌ایم که در لحظه مرگ، یکباره به آنچه که بودیم، پایان می‌دهیم.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از بین این سپاه، بدون اراده، در مسیر دوری قرار نگرفته است و دشمن هم در پشت سر منتظر است.

هوش مصنوعی: اثرط می‌گوید که بیایید یک بار دیگر تلاش کنیم تا ببینیم خداوند چه چیزی برای ما مقرر کرده است.

هوش مصنوعی: سرور و فرمانروا مقدار و نعمتش را از قبل تقسیم کرده است و چیزی که قبل از آن بخشش انجام شده، کمتر نمی‌شود که با بخشش بیشتری بیشتر شود.

هوش مصنوعی: تمامی کارها و تلاش‌ها در میدان نبرد به اراده الهی است و فقط او می‌داند که در پایان چه کسی پیروز خواهد شد.

هوش مصنوعی: در هر شرایط دشواری، تا زمانی که جان در بدن هست، نباید از امید به خدا دست کشید.

هوش مصنوعی: بدن چه اهمیتی دارد که در پایان کار به مرگ دچار می‌شود، چه در خوشی و جشن باشد و چه در مبارزه و نبرد.

هوش مصنوعی: او این حرف را گفت و سپس خوابی عمیق کرد و خواست که کلاه خود به سر بگذارد و به نشانهٔ پیروزی، صدای طبل را نواخت و صف ارتش را به نظم آورد.

هوش مصنوعی: در زمانه‌ای که چرخ فلک به رنگ بنفش درآمده و پر از ابر است، زیبایی چهره‌ها مانند ماه بر روی پرچم‌ها می‌درخشد.

هوش مصنوعی: از خون دلاوران و غبار سپاه، زمین به رنگ لعل در آمد و آسمان تیره و تار شد.

هوش مصنوعی: به دلیل ضربات مکرر و سختی که به کوه‌ها و عناصر طبیعی زده می‌شود، آسمان‌ها در حال بی‌نظمی و آشفتگی هستند.

هوش مصنوعی: در اوج قدرت و زیبایی، شمشیری که برفراز است، در چرخش ماه درخشش دارد و باغی که پر از کینه است، با خون سیراب می‌شود.

هوش مصنوعی: بدون شک، زخم‌هایی که بر سبیل محنت ایجاد می‌شوند، نگران‌کننده هستند و صدای ستاره‌ها می‌تواند حس اضطراب و ناامیدی را به وجود آورد. در این حالت، وجود ستاره‌ها در آسمان به نوعی حاکی از از دست دادن امید و تحمل درد است.

هوش مصنوعی: زره‌هایی که از خون پاره شده، به نیزه‌های آن شیرمردان گره خورده است.

هوش مصنوعی: زمین به دنبال فیل بزرگ و عمیق چاهی است که مانند کانالی برای جریان خون به هر چاه دیگری راه پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: دشت به حالت خزانی درآمده و همچون رنگ درختان در میدان جنگ، زیبایی خود را از دست داده است.

هوش مصنوعی: چمن از وزش باد سرد پر از غم و اندوه است، و رنگ چهره‌ها مانند برگ‌های زرد در پاییز، پژمرده و ناراحت است.

هوش مصنوعی: کشته‌ها بسیار شدند و در بین آنها، در آخر کار، کسی که نیت بدی داشت برتری یافت و پیروز شد.

هوش مصنوعی: در اثر تلاقی و تغییر سرنوشت، همه به آرامی از درگیری کنار کشیدند و به حالت سکون درآمدند.

هوش مصنوعی: یکی در کوهستان زندگی می‌کند و دیگری در بیابان، و این افراد از سرنوشت شگفت‌انگیز خود نشانه‌هایی را به یادگار گذاشته‌اند.

هوش مصنوعی: تیغ از نیام بیرون آمد و به سوی دو نفر رفت و دلیران خود را به زمین انداخت.

هوش مصنوعی: بسیار سوگندهای بزرگ و قاطع خورده است که هر کس به نفع خود از دیگران بدگویی کند.

هوش مصنوعی: می‌گوید که با دقت و مهارت، بر روی لبه‌ی تیز شمشیر، به گونه‌ای کار می‌کنم که افسر را بدون بدن، تنها با سرش آماده کنم.

هوش مصنوعی: اگر من به تنهایی در میدانی بمانم که در آن در حال نبرد هستم، حتی اگر جانم را به خطر بیندازم، از آنجا فرار نخواهم کرد.

هوش مصنوعی: دوباره جنگجوی خشمگین را به مبارزه ای شکست خورده فرستادند.

هوش مصنوعی: هوا به شدت در حال تغییر است و مانند بیابان خشک و غبارآلود شده است، به طوری که از مه و غبار تیره‌ای که در فضا وجود دارد، همه چیز نامشخص و تاریک به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: بیابانی به شدت بی‌نظم و سیاه مانند قیر است، جایی که مرگ و موجودات وحشتناک و خطرناک مانند تیر و آجر حضور دارند.

هوش مصنوعی: از چرخ فلکی گفته شده که کوه بزرگ شکافته شد و آسمان از صدای کوبیدن گرزی به هم ریخت.

هوش مصنوعی: باران خونی که از تیغ ریخته می‌شود، به حدی باشد که در یک سال، باران طبیعی از ابرها نبارد.

هوش مصنوعی: یکی از افراد در جنگ کشته شده و گروه دیگری هم از شدت درگیری و مشکلات به ستوه آمده‌اند و خسته شده‌اند.

هوش مصنوعی: به گونه‌ای در خون فرو رفته که هر کسی که زنده باشد، با نامش او را می‌شناسد.

هوش مصنوعی: به نصیحت کردن همه کسانی که خسته‌اند و نسبت به آن خسته‌ها، بستگانشان حتی بیشتر غمگین و دلسوخته‌اند.

هوش مصنوعی: شور و غم همگان بالا گرفته و کسانی که دل‌شان شکسته، از جان و آرزوهایشان جدا شده‌اند.

هوش مصنوعی: هر کس که در این دشت به دنبال جنگ و درگیری باشد، باید بداند که شب‌های تیره و تار هم ادامه دارد.

هوش مصنوعی: آیا نمی‌توانیم با جادو و افسون، بر شب غلبه کنیم و از دام مرگ فرار کنیم؟