هوش مصنوعی: از کسی دوباره پرسیدند که در کنار دریا کدام شهری قرار دارد؟

هوش مصنوعی: به همین دلیل، دریا و کوه با هم ترکیب شده‌اند و در دشت، کشاورزی چند نفر جمع شده‌اند.

هوش مصنوعی: آخرالزمان در آن دشت، شیر نهانی یکی یکی را ناگهان برداشت.

هوش مصنوعی: کی را کشتی و توشه آماده کرده‌اند، تا با شادی به شهرهای ساخته شده بروند؟

هوش مصنوعی: هر کس که نه ابزار و وسایلی برای سفر دارد و نه همراهی، در مسیر زندگی غرق خواهد شد و از کمک دیگران بی‌بهره می‌ماند.

هوش مصنوعی: در این دشت، پس از این، چه کسی می‌تواند کشت کند؟ در این شهر، خوب و بد پیدا خواهد شد.

هوش مصنوعی: دانای آگاه و خردمند بیان می‌کند که آن دنیا به مانند یک شهر است و این دنیا همانند یک دشت می‌باشد.

هوش مصنوعی: زمانی که شیر درنده‌ای در حال شکار است، لحظه‌ای جان‌سوز و خطرناک را تجربه می‌کنیم. ما هم باید سخت‌کوش و در تلاش برای کار و زندگی باشیم، مانند چرخش یک چرخ یا جریان دریا که بی‌وقفه ادامه دارد.

هوش مصنوعی: راه خوب و بد نتیجه‌ی رفتار و تصمیمات ماست؛ پس باید با عقل و آگاهی عمل کنیم و برای سفر زندگی‌مان توشه‌ی لازم را تهیه کنیم.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در اینجا کاشته‌ایم، به زودی از برکت آن می‌توانیم ثمره‌اش را حاصل کنیم.

هوش مصنوعی: از کسی پرسیدند که درباره‌ی رفتار آدم‌ها چه می‌دانی، او پاسخ داد که می‌گویند انسان‌ها از ناپاکی‌ها و زشتی‌ها سخن می‌گویند.

هوش مصنوعی: دیگر گفت: خداوند چگونه او را خلق کرد و از درختی به وجود آورد.

هوش مصنوعی: پس دستور دادند که درخت را از درون بکنند و از آن آدم بیرون بیاید.

هوش مصنوعی: درخت تو نباید به مردم زحمت بدهد و اگر می‌دانی که این موضوع چقدر دشوار است، باید آن را در نظر بگیری.

هوش مصنوعی: به سوال کننده گفت که کسی که این دنیا و گردونه را به وجود آورده، چه چیزی می‌تواند برای او شگفت‌انگیز باشد؟

هوش مصنوعی: اگر از چیزی شگفت‌زده نشوی، در واقع شگفتی به تو نسبت داده می‌شود، همان‌طور که از خدا شگفتی‌ها انتظار می‌رود.

هوش مصنوعی: خداوندی که از هیچ، موجودات را خلق کرده، اگر از موجودات هم چیزی بیافریند، جای شگفتی نیست.

هوش مصنوعی: چون بنیاد و اصل ما از خاک ساخته شده است، پس بدان که انسان اولیه نیز از خاک آفریده شده است.

هوش مصنوعی: درختی که در این دنیای بزرگ وجود دارد، ریشه‌اش همان شاخ و برگش را نگه می‌دارد.

هوش مصنوعی: ستاره مانند گل‌های فراوانی است که در طبیعت وجود دارند، همه آنها درخت و برگ دارند و ما نیز می‌توانیم از ثمر آن‌ها بهره‌مند شویم.

هوش مصنوعی: هر لحظه چیزی جدید و تازه به وجود می‌آید، چون وقتی یک چیز کهنه می‌شود، چیز دیگری جایگزین آن می‌شود.

هوش مصنوعی: به این صورت که ریشه و پایه‌اش باقی بماند، نه پوسیده شود و نه از زمین بیفتد.

هوش مصنوعی: درختی که آدم از آن خارج شد، بدان معنی است که من قبل از این به شما گفتم که این موضوع چگونه است.

هوش مصنوعی: اگر به درخت نگاه کنی و ببینی میوه‌اش بهتر از چیزی است که انتظار داشتی، باید بدانی که ممکن است این میوه همان تخم باشد که در ابتدا به آن فکر کرده‌ای.

هوش مصنوعی: در این دنیا، انسان‌ها به دنیا آمده‌اند و باید بدانیم که خودشان سرچشمه وجودشان هستند.

هوش مصنوعی: به مانند درختی که به خاطر میوه‌اش علیه باران و باد مقاوم است، انسان نیز باید برای خدمت به دیگران و انجام کارهایشان تلاش کند.

هوش مصنوعی: درختی که از آن هیچ میوه‌ای به تو نمی‌رسد، جز برای قطع کردن و کندن، فایده‌ای دیگر ندارد.

هوش مصنوعی: اگر جهان از انسان‌ها و کشاورزی و رشد و باروری خالی شود، مانند این است که وجودی ندارد، چون همه چیز از ابتدا به وجود آدمی وابسته بوده است.

هوش مصنوعی: او در پاسخ به پرسش‌های مختلف آن‌گونه گفت: ای مردی که به فرهنگ و دانش اهمیت می‌دهی.

هوش مصنوعی: تمام سخنان تو در جای خود اهمیت دارد، اما نباید فراموش کرد که زندگی در عالم به گونه‌ای است که نادانی و بی‌خردی جایی ندارد.

هوش مصنوعی: کدام یک از این دو اسب، که هر ساله در حال دویدن هستند، سیاه و سمند نام دارد؟

هوش مصنوعی: سواران هر دو با سرعت زیاد در مسیر حرکت می‌کنند، در حالیکه هم در حرکت هستند و هم در جاهای خود باقی مانده‌اند.

هوش مصنوعی: او به او گفت که روز و شب دو سوار هستند و ما سواران آنها هستیم و مسیر زندگی ما به این دو بستگی دارد.

هوش مصنوعی: از بین آنها، یکی از راه‌ها به مقصد نزدیک‌تر و کوتاه‌تر است و دیگری بلندتر و دورتر.

هوش مصنوعی: درختان سبز و زیبا در ایوان پرسیدند که کدامین موجود در حال دویدن است و فرشش بر زمین است.

هوش مصنوعی: چهار اژدها که به طور پیچیده‌ای به هم تنیده شده‌اند، در آن ایوان سبز قرار دارند.

هوش مصنوعی: به جان و بدن، آن چهار اژدها (مشکلات یا موانع) به هیچ کس در دنیا اجازه نمی‌دهد که از آنها رها شود.

هوش مصنوعی: این جمله به ما می‌گوید که هرچه را که با دقت و زیبایی فراهم کرده‌ایم، باید با دقت و لذت مصرف کنیم، زیرا آنچه که فراهم آورده‌ایم، به ما احساس خوشبختی و سیراب شدن می‌بخشد.

هوش مصنوعی: دانش‌آموخته در پاسخ به او گفت: اینجا همانند ایوان آسمان است و این زمین، فرشی زیر پای ما.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که این فرش، بسیار زیبا و متنوع است و تعداد رنگ‌ها و طرح‌های آن از هزاران بیشتر است.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در جهان وجود دارد، خورندگان آن فقط در کنار این سفره نشسته‌اند و چیز دیگری ندارند.

هوش مصنوعی: چهار عنصر اصلی که در آن به یاد آن‌ها هستی، شامل آتش، خاک، آب و باد هستند.

هوش مصنوعی: در این جهان، بر اساس چهار دین مختلف مردم در بند و زنجیر هستند و هیچ‌کس نمی‌تواند بدون دردسر و آسیب از آن‌ها فرار کند.

هوش مصنوعی: چه می‌دانی، درون یکی گنجینه سرشار از جواهرات پنهان است که در خود بسیار از گوهرها را نهفته دارد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که چیزی که در دل آدمی به خوبی و کامل وجود دارد، نه تنها هیچ چیز اضافی از آن نمی‌شود، بلکه همچنین وقتی چیزی از آن کم شود، آسیب نخواهد دید. به عبارت دیگر، در درون انسان، زاد و رشدی است که به خاطر برداشت یا کاستی از ارزش‌های او، تحت تأثیر قرار نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: آینه‌ای که در دست داری، همان گنجی است که بدون شک در آن می‌توانی هر دو جهانی که در آن زندگی می‌کنی را ببینی.

هوش مصنوعی: او می‌گوید که کسی که در هنر زحمت می‌کشد، همانند یک جواهر با ارزش است و دانش و آگاهی را باید مانند یک گنج بزرگ دانست.

هوش مصنوعی: سخنان روشنفکران و فرهیختگان برای هر کسی مفید و ارزشمند است، به شرطی که با درک و بصیرت آنها را بشنود و در کنارشان باشد.

هوش مصنوعی: هیچ کس از خزانهٔ دانش به اندازهٔ کافی سیر نمی‌شود و اگر هم کسی بخواهید بخشی از آن را ببخشد، از ارزش آن کاسته نخواهد شد.

هوش مصنوعی: افراد با دانش و خرد، مانند آینه‌ای هستند که می‌توانند اندیشه‌های بهرمندانه و عمیق را نشان دهند. همچنین، آن‌ها به خاطر آگاهی و دانشی که دارند، شکرگزار خداوند هستند.

هوش مصنوعی: روح انسان از درون و بیرون دنیای خود را مشاهده می‌کند و می‌داند که این دو جهان چگونه‌اند.

هوش مصنوعی: بهتر از هر ثروتی در دنیا، دانش و علم است. زیرا کسی که دارای دانش باشد، مانند یک پادشاه است.