هوش مصنوعی: فرمان دادند تا مردم از شگفتی‌های فراوان و عجیب درباره گرشاسب سخن بگویند و او را توصیف کنند.

هوش مصنوعی: این عبارت به توصیف عناصر مختلفی از طبیعت و موجودات خیالی می‌پردازد. از تاریکی، آتش، باد و ابر گرفته تا موجودات ترسناک مانند غول و دیو و همچنین حیوانات قدرتمندی مثل شیر و ببر. این موارد نشان‌دهنده تنوع و قدرت موجودات و پدیده‌ها در جهان است.

هوش مصنوعی: هیچ چیز نمی‌تواند مانند شیر خشمگین، دلیر و شجاع را از میان ببر.

هوش مصنوعی: مانند اژدهایی، یک میل (طول) راهی را نشان دادند و در میانه راه، جایی برای تماشا و نگریستن وجود داشت.

هوش مصنوعی: به جایی برو که خانه اش از گچ و گل ساخته شده و درش از آهن است، راهم سخت و تنگ است.

هوش مصنوعی: از بالای خانه‌اش صدایی شنیده می‌شود که به افرادی بی‌فکر و بی‌خبر هشدار می‌دهد که جان شما در خطر است.

هوش مصنوعی: چه بر سر شما آمده که در اینجا هستید، در حالی که در آن سو مکانی از اژدها وجود دارد؟

هوش مصنوعی: اگر کسی از آن دره فریاد بزند، این مکان هم در همان لحظه صدا را خواهد شنید و به او پاسخ خواهد داد.

هوش مصنوعی: این سرزمین و خاک، از مردم و تلاش‌های آنان شکل گرفته است، هم از دام‌ها و چهارپایان و هم از زراعت و گل و گیاه.

هوش مصنوعی: من در اینجا، همواره شاهد اوضاع هستم و هر زمان که شب فرا رسد، برای بیان احساسات و شور و شوق خود، آتش‌افروزی می‌کنم.

هوش مصنوعی: هر که این صحنه را ببیند، به سرعت دور می‌شود؛ زیرا در شب نشانه آتش و در روز نشانه دود وجود دارد.

هوش مصنوعی: سپهبد از او پرسید که جای او کجاست و باید کجا بخوانید و راست بگویید.

هوش مصنوعی: نیشیمنش می‌گوید، این ویرانه‌ای که می‌بینی، کاملاً پر از دود و بخار است.

هوش مصنوعی: هر بار که به این خانه بیایی، سرت بالا باشد و بر دیوار را نگاه کنی.

هوش مصنوعی: از آنجا دوری کن، زیرا به زودی چیزی خطرناک از این کوه پایین خواهد آمد.

هوش مصنوعی: پهلوان می‌گوید: چرا اینقدر صحبت می‌کنی؟ من فقط به خاطر او به اینجا آمده‌ام تا بجنگم.

هوش مصنوعی: من همین حالا با تمام توانم، بار سنگینی را از وجود او برمی‌دارم، به خاطر آن ویژگی‌های شیطانی که در او هست.

هوش مصنوعی: اگر بخوابم، تن او بر روی خاک خواهد افتاد و من بر سر او، پارچه‌ایی می‌افکنم که نشان‌دهنده محبت و احترام من به او باشد.

هوش مصنوعی: نگاهبان به او گفت: ای کسی که به دنبال انتقام هستی، اگر حتی او را ببینی، نباید چنین حرفی بگویی.

هوش مصنوعی: برو و دنبال کار برو که اینجا جنگ و کشتار نیست، اینجا مکانی آرام و بی‌هیاهوست.

هوش مصنوعی: بدنش به آتش و دود آسیب نمی‌بیند و از شدت گرما مانند دریا است. او از آب نمی‌ترسد.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به تأثیر منفی و خطرناک یک چیز دارد، به طوری که به سبب آن، همه جا به حالت تیره و سیاه درآمده و رنگ و صفای خود را از دست داده است. این وضعیت نشان‌دهندهٔ تغییرات عمیق و ناپسندی در جهان است که به خاطر وجود آن زهر به وقوع پیوسته است.

هوش مصنوعی: هرگز به مرگ به راحتی تن نده و نگذار غم و اندوه جانت را در بر بگیرد.

هوش مصنوعی: همان گروه شجاع از فامیلش نیز خیلی تلاش کردند و درخواست کردند، اما چیزی نشنیدند.

هوش مصنوعی: از تریاک اندکی به خاطر ترس از آسیب استفاده کرد و سپس گره‌ای بر زین کمند بست.

هوش مصنوعی: افراد خاص و ویژه در همان مکان باقی خواهند ماند و به خدا پناه می‌برند و بار گناه خود را کنار می‌گذارند.

هوش مصنوعی: در دامنه‌ی آن دره‌ی معروف، شخصی را دید که کوهی را به حرکت درآورده بود.

هوش مصنوعی: بر آن تپه بر روی سایه‌ها به خاطر کینه‌اش، حرکتش در زمین به خاطر پیچیدگی‌اش.

هوش مصنوعی: مثل اینکه در تاریکی غاری دهان بزرگ و باز دارد و دو شاخش مثل شاخ‌های بز دراز است.

هوش مصنوعی: زبان و زندگی مانند دود و آتش هستند که در دل کوره آتش به هم می‌پیوندند.

هوش مصنوعی: چشم‌های او مانند ستاره‌هایی در شب می‌درخشند و آن درخشش به‌خاطر دود و نفس اوست.

هوش مصنوعی: از آتش زبانش دل زیبا و لطیف می‌شود، اما زهر نفسش دنیا را پر از آفت و بلا می‌کند.

هوش مصنوعی: دُم خر بر اثر گره‌هایی که به هم پیچیده و به پشتش رسیده، حالتی مانند خار موی درشت پیدا کرده است.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف جزئیات و رنگ های مختلف می‌پردازد. می‌گوید که بدن انسان از جزئیاتی کوچک و رنگ نیلین تشکیل شده است، و هر کدام از این جزئیات به اندازه‌ای ارزشمند و زیبا هستند که مانند مِه از گوش فیل می‌درخشند. از این طریق شاعر بر ارزش و زیبایی‌های نهفته در وجود انسان تأکید می‌کند.

هوش مصنوعی: گاهی او را مانند سپر به زمین می‌اندازی و گاهی مثل زره به بالا می‌کشی.

هوش مصنوعی: تو گفتی که در کمین بدنش نبردی وجود دارد که تمام وجودش را درگیر جنگ و دشمنی کرده است.

هوش مصنوعی: همه افراد در اینجا آماده‌اند تا در دفاع از خود و یا در مبارزه شرکت کنند؛ همه با تیغ در دست و کمر بسته، با سرهایی که به سمت دشمن نشانه رفته و بدن‌هایی که به شکل سپر درآمده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی بر کوه بالا می‌روی، با گذشت مسافت زیاد، رنگ سنگ تغییر می‌کند و به چشم می‌آید.

هوش مصنوعی: پهلوان بزرگ به خداوند خطاب کرد و گفت: ای خداوند بزرگ و قدرتمند، به تو توجه کردم.

هوش مصنوعی: توانایی و خلاقیت از آن توست؛ پس هر چیزی که از توانایی‌ات برمی‌آید، خلق کن.

هوش مصنوعی: هر چیزی را که مرده و بی‌روح است، با دستان خود زنده و تازه کن. این یعنی تو می‌توانی به زندگی و نشاط به چیزهای بی‌جان و پژمرده ببخشی.

هوش مصنوعی: موجودی زیبا و جذاب که در میان صد هزار جانور دیگر، هیچ‌کس نمی‌تواند با او مشابهت داشته باشد.

هوش مصنوعی: از دریا بدین ترتیب کوه می‌آوری، جهانی به وجود می‌آوری که از رنج‌ها و زحمت‌ها فرار کرده‌ای.

هوش مصنوعی: تو در جامعه به کسی قدرت و توانایی می‌دهی، اما من از تو به تنهایی نمی‌توانم کاری کنم.

هوش مصنوعی: او گفت این کار را انجام می‌دهد و با تلاش جسم و روحش، کارش را به خداوند واگذار می‌کند.

هوش مصنوعی: سمند وقتی آن زشت و بدشکل را دید، ترسید و به سرعت فرار کرد.

هوش مصنوعی: در نزدیکی هر قدمی که برداشت، با اینکه پیاده شد، چیزهایی را رها کرد.

هوش مصنوعی: به کنار اژدها رفت و نیزه‌ای را به دست گرفت و انگشتش را باز کرد.